زن گرفتن و شوهركردن با چندكلیك، چه عالمی دارد؟
به گزارش جوان بین ایران نوشت: با بیشتر شدن استفاده افراد از فضای مجازی و بالا رفتن سن ازدواج به علت شرایط نامناسب اقتصادی، خیلی از افراد به این فكر افتاده اند كه چطور با استفاده از سادگی جوانان از این راه كسب درآمد كنند.
«من چنین هستم» دخترجوان به مانیتور كامپیوترش زل زده و به مغزش فشار می آورد كه در مقابل این جمله كامل ترین توصیف را از خودش بنویسد. بارها این جمله را زیرلب تكرارمی كند؛ من چنین هستم، من چنین هستم... باید بهترین جملات را برای توصیف خودش بنویسد. نمی داند از اخلاقش بنویسد، از تیپش یا از شغل و علایقش... سایت به او تذكر می دهد از به كار بردن كاراكترهای زائد در این بخش خودداری كند و آدرس یا شماره تماسی هم به جا نگذارد. راستی كدام یك از این ها مهمتر است؟ كمی پایین تر این جمله به چشم می خورد: «همسرم چنین باشد» حالا باید تمام ذهنش را متمركز كند و برای این بخش كامل ترین توصیف را بنویسد. راستی برایش چه چیزی مهمتر است؛ اخلاق، پول یا قیافه؟
حتما متوجه شده اید، دختر جوان درحال ثبت نام در یك سایت همسریابی است. سایت هایی كه این روزها تعدادشان حسابی زیاد شده. بعضی می گویند، چونكه نه؟ بالاخره این هم راهی است برای كسانی كه در این حوزه مشكل دارند و نمی توانند همسر مناسبی پیدا كنند. آنهایی كه ارتباطات كمتری دارند، حال و حوصله زیادی ندارند، خجالتی هستند و... برخی هم می گویند این دیگر چه راهی است؛ مگر می شود آدم همسرش را هم مجازی انتخاب كند؟
اصلاً گیرم كه سایت توانست آدم های مناسب را به یكدیگر معرفی نماید اما این چه ربطی به عواطف دو طرف دارد؟ سایت همسریابی كه دیگر قادر نیست آدم ها را به یكدیگرعلاقه مندكند. برخی هم اعتقاد دارند اصلاً نباید ماجرا را آنقدر بزرگ یا كوچك دید. بهرحال این هم یك راه معمولی است برای انتخاب همسر. نمی دانم شما جزو كدام دسته هستید؟ جزو خوشبین ها، بدبین ها یا آنهایی كه دیدگاهی معمولی در اینباره دارند. هرچه هست فكر می كنم همه در اینباره اتفاق نظر دارید كه ازدواج كردن یا انتخاب همسر به این شكل قدم زدن در محیطی پر ابهام است؛ فضایی پر از سوءتفاهم و غیر واقعی. مریم ۳۳ ساله و مدت هاست در دو سایت معروف همسریابی فعالیت می كند.آدرس دو سایت را به من می دهد و می گوید در گوگل هم راحت می توانی پیدایشان كنی: «یعنی تا حالا محض كنجكاوی هم سراغ این سایت ها نرفته ای؟ خیلی خیلی باحالند...» اما ثبت نام در هر دو این سایت ها چندان هم ساده نیست، منظورم این است كه باید كلی اطلاعات از خودت بدهی و كلی فرم درباره سلامت و ظاهر و شخصیت خودت و خانواده ات پر كنی و عكست را هم بدهی تا شرایط ثبت نام كامل شود.
مریم می گوید می تواند ساعت ها از تجربیاتش دراین باره برایم حرف بزند. درباره آدم هایی كه از راه این سایت ها پیدا كرده و قرار ملاقات گذاشته و محك شان زده: «می دانی عده زیادی فقط برای آشنا شدن با آدم های جدید و دوست شدن می آیند. یك عده هم فقط دنبال پیدا كردن زن صیغه ای هستند. البته تك و توك هم آدم هایی دیده ام كه زن دارند و با صراحت هم این را اعلام می كنند. راستش را بخواهی من این مدت كم آدم درست و حسابی ندیده ام كه واقعاً و جدی دنبال ازدواج باشد. یعنی خیلی ها می آیند كه فقط وقت بگذرانند و تفریح كنند اما من واقعاً هدفم ازدواج است و خیلی زود این آدم ها را كنار می گذارم. همه جور سنی هم هست از ۳۰ تا ۴۸ ساله. عده زیادی هم هستند كه طلاق گرفته اند یا همسرشان فوت شده.» مریم كمی فكر می كند: «یك نكته جالب هم برایت بگویم؛ برخلاف كلیشه های رایج كه فكر می كنند فقط برای زن ها سن و سال مهم می باشد در این سایت ها مردان زیادی هستند كه غالباً سن شان را كمتر می نویسند كه بعد لو می رود.»
مرتضی ۳۵ ساله هم مدتی است در سایت های همسریابی دنبال مورد مناسبی می گردد. مرتضی می گوید: «ببین من خودم آدمی هستم كه مشكل ارتباطی ندارم، اما دوست دارم برای انتخاب همسر مناسبم همه كاری بكنم تا بعد نگویم كاش این راه را هم امتحان می كردم. راستش را بگویم در این مورد خاص نمی خواهم حسرت به دل بمانم. در همان صحبت های مقدماتی می فهمم كه طرف اصلاً مهارت ارتباطی ندارد، خیلی ها این طور هستند یا اینكه توقع شان اصلاً تناسبی با موقعیت خودشان ندارد. این افراد را خیلی زود كنار می گذارم و سراغ بعدی می روم. سایت، معیارهای كلی شخصیت یا زیبایی و موقعیت را به آدم می دهد اما در مورد میزان درآمد و قد و وزن محدود است. من خودم چون بیشتر محدوده سنی پایین را بررسی می كنم، بیشتر اطلاعاتم در همان محدوده مانده.»
سارا ۲۸ ساله است. او هم مدتی است در یك سایت همسریابی فعال شده: «خیلی دنبال این بودم كه با یك آدم مناسب آشنا شوم. همه روش ها را هم امتحان كردم حتی اگر كسی به من موردی برای ازدواج معرفی می كرد، می رفتم و طرف را می دیدم تا اینكه به این نتیجه رسیدم كه شاید استفاده از این سایت ها بهتر باشد. من فكر می كنم برای هر كاری باید كوشش كرد و ازدواج هم مسأله ای نیست كه بخواهی دست روی دست بگذاری. با این همه این مدت در سایت های همسریابی متوجه نكات عجیبی هم شده ام مثلاً درصد بالایی از مردهای معرفی شده دوست ندارند همسرشان شاغل باشد. این را الكی نمی گویم چون همه پروفایل های شان را بررسی نموده ام. واقعاً ازهر ۱۰ نفر هشت یا ۹ نفر دوست ندارند همسرشان كار كند. اما من می خواهم پس از ازدواج شاغل باشم. بعضی ها هم حرف های عجیب و غریبی می زنند مثلاً می گویند من می خواهم كاملاً فرمانبردار زنم باشم؛ زنم بر من سلطه داشته باشد و دستور بدهد. من از این آدم ها می ترسم. فعلاً جست وجو می كنم تا ببینم چه پیش می آید.»
اما بنشینیم پای حرف های یك متخصص تا ببینیم او چقدر استفاده از سایت های همسریابی را تأیید می كند و اساساً چه تحلیلی در اینباره دارد. دكتر حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس و استاد دانشگاه می گوید: «ما هم می توانیم خوش بینانه به مسأله این سایت ها نگاه نماییم هم كاملاً بدبینانه یا یك نگاه معمولی داشته باشیم. خوش بینانه اینكه این سایت ها در بهترین حالت اطلاعات هر كسی را بر مبنای آنچه خود فرد در اختیارشان قرار داده بازتاب می دهند. اما عاطفه و احساس و مسائلی از این دست بین افراد وجود نخواهد داشت و در خوش بینانه ترین حالت ممكن می بینیم كه نتایج خیلی خوب نیست. در بعضی كشورهای دنیا مثل فنلاند پژوهشی دراین باره انجام شده و مشخص شده كسانی كه از این طریق باهم آشنا شده اند شاید به ظاهر زندگی خوبی داشته باشند اما در عمل شادكامی ندارند. شاید به این علت كه دنیای مجازی كیفیت ها را نمی تواند بررسی كند. بدبینانه اش هم آنكه بعضی از این سایت ها اصلاً معتبر نیست و حتی افراد شیادی عضو می شوند و به بهانه ازدواج دنبال طعمه می گردند. من خودم مراجعانی از این دست داشته ام كه از همین طریق مورد سوء رفتار و حتی تجاوز قرار گرفته بودند.»
به عقیده این روانشناس و استاد دانشگاه افرادی كه در این سایت ها ثبت نام می كنند از درجه اعتماد به نفس كمتری برخوردار می باشند یا خصوصیت ها و شرایط مناسبی برای ارتباط با دیگران ندارند. بعضی هم هنر ابراز وجود ندارند، یعنی نمی توانند خویش را مطرح كنند و آدم های دوری گزین و گاه مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی هستند. او تاكید می كند: «طبق بررسی ها دست كم من ندیده ام یك نهاد رسمی و ثبت شده یك سایت شناخته شده و معتبر را در زمینه همسریابی معرفی كرده باشد. به عبارت دیگر بیشتر این سایت ها بدون مجوز فعالیت می نمایند. همان گونه كه شما سراغ دكتر می روید و مطمئن می شوید كه او مجوز طبابت دارد یا ندارد، در اینباره هم حتما باید دقت كافی داشته باشید و ببینید سایت مجوز دارد یا نه؟ سفارش من این است كه كاملاً با دیده تردید به این سایت ها نگاه كنید چون پیش از ازدواج اتفاقاً تمام این وسواس ها عادی است و پس از ازدواج است كه می توانید كمی از میزان حساسیت ها ی خودكم كنید و چشمتان را روی برخی ضعف های همسرتان ببندید.»
او معتقد است: «هیچ كس نمی تواند بگوید من نمی توانم مورد مناسب خودم را برای ازدواج پیدا كنم. ما اگر این ذهنیت غلط را از خودمان دور نماییم كه برای ما یك عشق در دنیا وجود دارد یا نیمه گمشده ای داریم مسلماً می توانیم انتخاب شایسته تری داشته باشیم. اگر افراد معیارهای درست انتخاب همسر داشته باشند و بدانند با چه كسانی رفت و آمد كنند اساسا موفقترند.»
دختر سایت را بالا و پایین می كند؛ هنوز به این فكر می كند كه درباره خودش چه بنویسد. واژه ها توی سرش رژه می رود، راستی كدام كلمات می توانند بهتر معرفی اش كنند، كدام كلمات می توانند همسر آینده اش را توصیف كنند. بهترین انتخابی كه می تواند در گذر از واژه ها داشته باشد كدام است؟ آیا واقعاً یك سایت همسریابی می تواند آینده خوبی برای او رقم بزند؟
23302
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب