روایتی از گرفتارشدن یك درمانگر اعتیاد به كرونا
به گزارش جوان بین ویروس كرونا نه فقیر و غنی، نه زن و مرد و نه حتی جوان و پیر می شناسد؛ حدود ۲۰۰ روز از ورود و بروزش در جهان می گذرد و هر روز هم بیشتر از قبل شگفت زده مان می كند، در این راه اما پزشكان و درمانگران سلامت در خط مقدم جبهه مبارزه با كرونا از جان خود چشم پوشیدند تا از جان ما محافظت كنند.
به گزارش جوان بین به نقل از ایسنا، ۶ ماه از شیوع ویروسی به نام کرونا در دنیا می گذرد؛ ۶ ماهی که خیلی از مردم را در بستر بیماری قرار داد و جان دست کم ۲۰ هزار نفر را گرفت. در این زمان اما، سوداگران مرگ بیکار ننشستند و با ایجاد این شایعات که معتادان کرونا نمی گیرند یا مصرف بعضی از مواد کرونا را درمان می کند مبادرت به سودجویی و تبلیغات گسترده تر خود برای فروش مواد مخدر کردند تا افراد بیشتری را در چرخه سیاه اعتیاد بیاندازند.
در دوران کرونا علاوه بر پرستاران و پزشکان، نمی توان زحمات درمانگران اعتیاد را نادیده گرفت؛ همان نجات گران زندگی که برای درمان ضعیف ترین قشر جامعه تلاش کردند تا غبار اعتیاد را از زندگی معتادان پاک کنند؛ درمانگران اعتیادی بودند که در دوران کرونا در بستر بیماری افتادند و برخی هم در این راه به شهادت رسیدند، به طوریکه برپایه آمارهای جمع آوری شده و به قول دکتر جلالی- روابط عمومی انجمن درمانگران اعتیاد استان تهران، تابحال ۱۵۰ درمانگر اعتیاد، به کرونا مبتلا شدند که از این تعداد ۱۰ نفرشان جان خویش را از دست دادند.
دکتر محمدحسین صاحب یاری یکی از نجاتگران زندگی است که در دوران شیوع ویروس کرونا، برای درمان ضعیف ترین قشر جامعه دست از کار نکشید و علیرغم مخالفت های خانواده اش برای درمان بیماران در دوران کرونا، به مردم خدمت گذاری کرد. درنهایت خودش به بیماری کرونا مبتلا شد و چند روزی در بستر بیماری افتاد.
وی در سال ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد و به علت علاقه ای که به رشته پزشکی داشت، با کمک خانواده و حمایت های پدرش در رشته پزشکی عمومی تحصیل کرد، بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی در دانشگاه، به خوزستان سفر کرد و به مدت هشت سال خدمت گذار مردم خوزستان بود؛ که سه سال آن پزشک خانواده و سسپس به پیشنهاد شبکه بهداشت، به مدت پنج سال ریاست یکی از بیمارستان های شوشتر را برعهده گرفت. بعد از آن به تهران آمد و تصمیم گرفت که برای درمان بیماران معتاد کشورش تلاش کند و مسیر طبابت خویش را به این سمت تغییر می دهد؛ می گوید: «پس از فارغ التحصیلی در رشته پزشکی عمومی و پس از چند سال زندگی در خوزستان و خدمت گذاری به مردم خوزستان، تصمیم گرفتم در دوره های آموزشی درمان اعتیاد شرکت کنم و بعنوان درمانگر اعتیاد فعالیت خویش را ادامه دهم؛ هربار که موفق به ترک یک بیمار می شدم و شادمانی خانواده بیمار را می دیدم، این شادمانی بر روی خودم هم تأثیر می گذاشت، چونکه توانسته بودم یک نفر را در اجتماع از چرخه اعتیاد خارج کنم و همین هم سبب شد که در این راه بمانم و آنرا ادامه دهم».
صحبت هایش را با ابراز نگرانی نسبت به بعضی از معتادان جامعه که در چرخه معیوب اعتیاد گیر می کنند، ادامه می دهد: «البته از طرفی هم هستند بیمارانی که وقت می گذاری و پیگیر درمانشان می شوی و می بینی پس از چندین ماه دوره درمان که بیمار درحال پاک شدن است، متاسفانه گرفتار لغزش شده و دیگر از او خبری نیست و به مرکز درمانی رجوع نمی کند که این مساله واقعا سبب فشار روحی زیادی می شود، در واقع درمانگری اعتیاد نسبت به درمان بیماران عادی سختی کاری کمتری دارد؛ اما از نظر روحی و روانی فشار کار بالاتری دارد، بخصوص درمانگرانی که برای معتادان دلسوزی و پیگیری دارند؛ من همیشه تلاش کردم برای بیمارانم مثل یک برادر دلسوز باشم و آنها را از سر خود باز نکنم و همین مبحث سبب می شود که برای درمان مریض حوصله به خرج دهم».
این درمانگر اعتیاد صحبت هایش را اینطور تکمیل می کند: «در این مسیر با قشری سر و کار داریم که اکثرشان جزو ضعیف ترین اقشار جامعه هستند و خیلی از آنها به علت همین سختی هاست که نمی توانند تحمل کنند و گرفتار آلودگی های محیطی می شوند. از طرفی دیگر خانواده های آنان هم به علت اعتیاد عضوی از خانواده شان بسیار مستاصل می شوند و اینگونه تصور می کنند که فرزندشان دیگر از دست رفته است و حتی اگر به آنها بگوئیم فرزندتان سرطان گرفته شاید از اینکه فرزندشان معتاد باشد کمتر ناراحت شوند؛ بوده اند والدینی که موادی در جیب فرزندشان پیدا کرده اند و به دلیل انکار شدیدفرزندشان از ما می خواهند از فرزندشان آزمایش بگیریم، البته اغلب این فرزندان در غیاب والدین شان می گویند که مواد مصرف می کنند، اما در آن زمان این ما هستیم که باید با والدین آنها مبحث را در بین بگذاریم و نمی توان آنرا کتمان کرد».
ایشان در ادامه صحبت هایش به روزهایی اشاره می کند که ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرد و با وجود مخالفت های خانواده اش با کار کردن در آن دوران، همچنان به فعالیت خود ادامه داد و دست از درمان بیماران نکشید، می گوید: «در این شرایط تلاش کردم پروتکل های بهداشتی را رعایت کنم و بعضی از جلسات و خدمات غیرضروری فعلا عرضه نشود. در ابتدای شیوع کرونا یکی از پرستاران و هم یکی از روانشناسان مرکز درمان اعتیاد مبتلا به کرونا شدند و تلاش کردیم که بهداشت خویش را رعایت نماییم و باتوجه به معلومات پزشکی خود و اطلاعاتی که متخصصان اعلام نموده بودند هرچند که امکان تلفات در سنین بالا وجود دارد، چندان ترسی از آن نداشتم».
باوجود این گفته ها اما، اواخر خردادماه بود که این درمانگر اعتیاد گرفتار سردرد و دل درد می شود و به مرور سایر علایم کرونا را پیدا می کند و به مدت دو هفته در بستر بیماری می افتد، می گوید: هیچ گاه فکر نمی کردم که کرونا اول با سردرد شروع بشود، حتی تصورم این بود که با عنایت به این که حدود ۲۰ سال است که سرما هم نخورده ام اگر هم به این بیماری مبتلا شوم جزء افرادی باشم که به صورت بی علامت دوره بیماری را طی کنم اما به مرور که گرفتار تب و لرز شدم، تصمیم گرفتم تست pcr بدهم که جواب آزمایش منفی بود، اما به مرور سرفه هایم هم آغاز شد و سی تی اسکن ریه ام نشان از درگیر شدن ریه هایم می داد و نیاز بود که در بیمارستان بستری شوم، اما باتوجه به اینکه شرایط آنقدر حاد نبود و خودم هم پزشک بودم در نهایت در خانه قرنطینه شدم که البته در این زمان اعضای خانواده هم به این ویروس مبتلا شدند.
این درمانگر اعتیاد می گوید: «بیماری کرونا عوارض جانبی زیادی هم دارد که یکی از آنها تنگی نفس، ضعف مفرط و افسردگی بود، من همیشه فرد با روحیه ای هستم و از هیچ سختی فرار نمی کردم اما با این بیماری مقداری گرفتار افسردگی شدم. با این بیماری انواع و اقسام عوارض بیماری را تجربه کردم که اصلا قبلا فکرش را هم نمی کردم».
او همینطور درباره فعالیت خود در دوران کرونا توضیح می دهد: «باتوجه به نوع کارمان، نمی توان بیماران معتاد را رها کرد، چونکه داروهای درمان اعتیاد داروهایی هستند که اگر یک ساعت زمان مصرف آن عقب بیفتد، بیمار گرفتار دردهای شدید جسمی می شود و وجدان و تعهد پزشکیمان قبول نمی کرد که بخواهیم در دوران کرونا از کار دست بکشیم و تلاش داشتم در این شرایط خدمت دهی ام به بیماران کم نشود».
دکتر صاحب یاری ادامه می دهد: «خدا را شکر چند هفته ای است که وضعیت جسمانی ام بهتر است و به سر کار بازگشته ام».
ایشان در ادامه درباره شایعاتی در خصوص اینکه معتادان کرونا نمی گیرند یا مصرف مواد مخدر در درمان کرونا موثر است، بیان می کند: «این شایعات از نظر علمی رد شده است و از آنجایی که معتادان از قشر ضعیف جامعه هستند و سیستم ایمنی ضعیفی دارند به این بیماری مبتلا می شوند، اما چندان نمودی در جامعه پیدا نمی کند».
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب