نتایج یك مطالعه نشان داد
دوسوم از سالمندان شهر تهران امنیت غذایی كافی ندارند
نتایج یك مطالعه نشان داد كه تنها یك سوم از سالمندان شهر تهران از امنیت غذایی كافی برخوردار می باشند. درآمد و فعالیت فیزیكی ناكافی و تحصیلات و سرمایه اجتماعی پایین، مبتلاشدن به بیماری های دهان و دندان و مرد بودن از عوامل خطر ناامنی غذایی سالمندان است.
به گزارش ایسنا، سالمندان یکی از اقشار لطمه پذیر در جامعه هستند که امنیت غذایی یکی از پیش نیازهای ضروری برای سلامت آن هاست. به سبب شرایط این افراد، بررسی مشکلات و مسائل آنها اهمیت زیادی دارد.
باتوجه به اهمیت این موضوع، «مینا اقراری» و «سید حسین محققی کمال» از پژوهشگران دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران به همراه همکارانشان، با انجام مطالعه ای وضعیت امنیت غذایی سالمندان شهر تهران را در سال ۱۳۹۸ مورد بررسی قرار دادند.
برای انتخاب افراد، مناطق ۲۲گانه شهر تهران به پنج پهنه توسعه ای طبقه بندی شدند: پهنه توسعه ای بالا (مناطق یک، دو و سه)، متوسط رو به بالا (مناطق پنج، شش و هفت)، متوسط (مناطق چهار، هشت، یازده، سیزده و ۲۲)، متوسط رو به پایین (۹، ۱۰، ۱۲، ۱۴ و ۲۱) و پایین (۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰).
سپس به صورت تصادفی از هر پهنه یک منطقه و از هر منطقه دو محله برگزیده شد. با مراجعه به سرای محلات و جمع آوری اطلاعات درباب سالمندان ساکن محله ها، با سالمندان تماس گرفته شد و به صورت حضوری سوالات پژوهش از آنها پرسیده شد. در نهایت ۳۸۴ سالمند ۶۰ ساله و بالاتر از مناطق مختلف شهر تهران در این مطالعه شرکت کردند.
حدود نیمی از شرکت کنندگان در این پژوهش مرد و نیمی زن بودند و میانگین سنی آنها حدود ۶۶ سال بود. حدود ۲۷ درصد آنها دارای تحصیلات دانشگاهی و حدود دو درصد بی سواد بودند. حدود ۲۲.۵ درصد از شرکت کنندگان شاغل و میانگین درآمد خانوار آنها کم تر از دو میلیون در ماه بود. از بین این افراد حدود ۴۵.۵ درصد دارای دو فرزند و کم تر بودند و حدود دو درصد آنها هیچ فرزندی نداشتند.
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که حدود ۳۸ درصد از شرکت کنندگان در این مطالعه دارای امنیت غذایی کامل، ۲۴ درصد ناامنی غذایی خفیف، حدود ۲۳ درصد دارای ناامنی غذایی متوسط بودند و حدود ۱۵ درصد از آنها ناامنی غذایی شدید داشتند.
یافته ها نشان میدهد بالا بودن سرمایه اجتماعی احتمال قرار گرفتن در معرض ناامنی غذایی را کم تر می کند. در این مطالعه افرادی که سرمایه اجتماعی پایین داشتند حدود سه برابر افراد با سرمایه اجتماعی بالا، درمعرض ناامنی غذایی بودند. فاکتورهای سرمایه اجتماعی شامل شبکه های اجتماعی، اعتماد اجتماعی و روابط متقابل است.
یکی دیگر از یافته های این پژوهش تاثیر جنسیت بر امنیت غذایی است. در این مطالعه مردان سالمند حدود دو برابر بیشتر از زنان احتمال مواجه شدن با ناامنی غذایی را داشتند. همین طور مشخص شد تحصیلات نیز بر امنیت غذایی تاثیر دارد. سالمندانی که تحصیلات دانشگاهی داشتند، حدود ۶ برابر کم تر از دیگر افراد شانس درگیری با ناامنی غذایی را داشتند. بگفته پژوهشگران این مطالعه یکی از دلیلهای احتمالی آن است که با افزایش سطح تحصیلات، آگاهی، نگرش و عملکرد افراد در مورد تغذیه افزایش می یابد.
علاوه بر این مشخص شد که احتمال ناامنی غذایی در افراد سالمندی که فعالیت فیزیکی دارند، حدود ۹ برابر کم تر از سالمندان بدون فعالیت فیزیکی بود. همین طور افرادی که درآمد کم تری داشتند، حدود ۵.۵ برابر بیشتر در معرض ناامنی غذایی قرار داشتند. چونکه با افزایش درآمد، قدرت خرید نیز افزایش می یابد و دسترسی به موادغذایی نیز بیشتر می شود.
برمبنای نتایج این پژوهش، سالمندانی که مشکلات دهان و دندان داشتند، ۲.۵ برابر از دیگر سالمندان در معرض ناامنی غذایی بودند. بعلاوه تعداد فرزندان بیشتر نیز می تواند احتمال قرار گرفتن در معرض ناامنی غذایی در خانواده را کم تر کند.
پژوهشگران این مطالعه باتوجه به نتایج به دست آمده می گویند: «تنها یک سوم از سالمندان شهر تهران از امنیت غذایی کافی برخوردار می باشند. در این مطالعه فعالیت فیزیکی ناکافی، تحصیلات پایین، درآمد ناکافی، سرمایه اجتماعی پایین، مبتلاشدن به بیماری های دهان و دندان و مرد بودن از عوامل خطر و داشتن فرزندان بیشتر عامل محافظتی ناامنی شدید غذایی در سالمندان بود».
یافته های این مطالعه مردادماه سال جاری (۱۳۹۹) به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «ناامنی غذایی در میان سالمندان شهر تهران: شیوع، عوامل خطر و محافظتی» در مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب