به بهانه آغاز جشنواره فیلم فجر و ارتباطش با مستطیل سبز؛
فوتبال ایران در موقعیت ابلق قاتل وحشی باش تا حذف نشوی
به گزارش جوان بین این روزها فوتبال ایران در وضعیتی ابلق گونه به سر می برد و اتفاقاتی خوب و تلخ در پیکره اش رخ می دهد.
به گزارش جوان بین به نقل از ایرنا، سی و نهمین فصلِ جشنواره فیلم فجر، امروز(یکشنبه) شروع می شود و بازهم اهالی هنر و خاصه فیلم و سینما درگیر مهم ترین فستیوال داخلی خود خواهند شد. شیوع کرونا، این رویداد را هم مانند دیگر رویدادهای هنری و غیر هنری با تغییراتی مواجه کرده است اما بازهم بعد از تعطیلی گاه و بی گاه سینماها در این چند ماه اخیر می توانیم باردیگر شاهد وصالِ مردم و پرده نقره ای باشیم؛ وصالی به کیفیت رمانتیسم عماد و طوبی. اهالی فوتبال هم برای رخ دادن چنین اتفاق و دیدار مجددی در مستطیل سبز لحظه شماری می کنند.
این روزها فوتبال ایران در وضعیت ابلق قرار دارد؛ یعنی سیاه و سفید. هم اتفاقات خوبی در پیکره اش رخ می دهد و هم نظاره گر ماجراهای تلخی در دل آن هستیم. فوت مهرداد میناوند، ضربه ای بود مهلک به گیجگاه مان. اما مثل همیشه در دل تمام اتفاقات تلخ، شیرینی هایی هم خودنمایی می کند. بزرگترین علی های فوتبال ایران همدیگر را در آغوش گرفتند و کدورت ها را کنار گذاشتند. این آرزوی مهرداد بود ولی مصلحت این بود که خودش شاهد این لحظه مهم نباشد. حالا همه دست به دعاییم برای یک علیِ دیگر. آرزو می نماییم تا انصاریان از روی تخت بیمارستان فرهیختگان بلند شود و بازهم صدا بزند؛ مامان.
لیگ برتر به اوج حساسیت خود رسیده و کم کم به نیم فصل نزدیک می شویم. بین تیم ها یک خط فرضی به وجود آمده است. برخی برای قهرمانی می جنگند و بردن شیشلیک آخر فصل. عده ای دیگر به روزهای روشن کسب سهمیه آسیایی فکر می کنند. دسته ای هم در میانه جدول به دنبال جایگاهی آبرومند هستند و چند تیم هم عملکردشان سرنوشتِ فانوس به دستی را برایشان مقدر کرده و احیانا تا آخرین روزِمسابقات از طریق برسد، موهای سرشان مثل اهالی زالاوا(زال آباد) خواهد شد؛ سفیدِ سفید.
اما تیم ملی فوتبال ایران. می دانید که اوضاع مان در جدول خوب نیست. چهار مسابقه پیش روی تیم اسکوچیچ وجود دارد و می بایست مثل یک قاتل وحشی عمل نماییم وگرنه از دور مسابقات حذف می شویم و نامی از ما در بین نخواهد بود. ابتدا ۲ دیدار ساده در مقابل هنگ کنگ و کامبوج و سپس یک بازی سخت مقابل بحرین و در نهایت ستاره بازی با عراق. جدالی هیجان انگیز و حساس که می تواند در ایده آل ترین حالت با حضور هواداران تبدیل به یک صعود شیرین شود. در این میان دلخوش هستیم به بازیکنانی که این روزها در فوتبال ایران و خارج از ایران می درخشند. گل سرسبد این نفرات مهدی طارمی است. تک تیرانداز پورتو که به هیچ تیمی رحم نمی کند و امیدواریم به رقبای تیم ملی هم امان ندهد.
و در نهایت باردیگر برگردیم به ابتدای ماجرا؛ تماشاگران. فوتبال بدون تماشاچی هایش یک اتفاقِ بی همه چیز است. روزی روزگاری آبادان، پر از بود از یدوها و هوادارهای طلایی پوش و متعصبی که با پیراهن برزیل در روی سکوها یذله می رقصیدند. تی تی ها در تبریز و ورزشگاه یادگار امام جولان می دادند و عرصه را برای رقبا تنگ و تنگ تر می کردند. دلمان تنگ شده برای دقیقه ۲۴ بازی های پرسپولیس که تماشاگران یاد و خاطره هادی نوروزی را زنده می کردند. در سوی مقابل آبی ها اسطوره هایشان را صدا می زدند؛ از ناصر تا منصور. اما فعلا نوبت ملاقات عشاق سینما با معشوقه شان است...
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب