وجود 4 بیوه زن در مقابل هر بیوه مرد
جوان بین: یک هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با اشاره به آخرین سرشماری کشور در سال 95، اظهار داشت: حدودا 20 درصد گروه جمعیتی افراد بدون همسر را ˮمردانˮ می سازند و در مقابل هر «بیوه مرد» چهار یا پنج «بیوه زن» وجود دارد.
به گزارش جوان بین به نقل از ایسنا، دکتر محمد تقی کرمی قهی، در نهمین کنگره ملی لطمه شناسی خانواده و پنجمین جشنواره ملی خانواده پژوهی، اظهار نمود: مطابق با سرشماری سال ۸۵، آمار زنان بدون همسر بر اثر طلاق ۳۵۲ هزار و ۲۸۸ نفر بوده است که با رشد دو برابری طی پنج سال به ۷۱۲ هزار نفر در سال ۹۵ رسیده است. از طرف دیگر در سال ۸۵ آمار مردان بدون همسر بر اثر طلاق ۱۳۹ هزار و ۷۸۷ نفر بوده که در سال ۹۵ به ۳۹۹ هزار نفر رسیده است.
وی افزود: آمارهای خام طلاق در ایران در پروسه ۱۵ ساله ای بیش از سه برابر افزایش داشته است که این آمار تغییر درشتی شمرده می شود و مصداق یک تغییر اجتماعی برجسته است. در این بین اما دو نگاه کلی نسبت به مساله طلاق وجود دارد. نگاه نخست طلاق را مساله ای اجتماعی می داند و نگاه دیگر طلاق را امری عادی و قابل توقعی می داند چونکه در راه صنعتی شدن افزایش آمار طلاق نیز طبیعی است.
این هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با نگاهی به دو گفتمان یاد شده اضافه کرد: گفتمانی که طلاق را مساله جامعه ما می داند معتقد می باشد که خانواده ها با طلاق در معرض خطر قرار می گیرند و بدین جهت باید نسبت به آن نگران بود و فکری برای آن کرد. در این راستا سیاست گذاران در برنامه ششم توسعه و در پیش نویس برنامه هفتم توسعه مساله کاهش نرخ طلاق و سپس کاهش نرخ رشد طلاق را مطرح کرده اند.
وی افزود: قبل تر تصور می شد می توان سالی پنج درصد طلاق را کم کرد اما بعد از عملی نشدن آن این طرح عنوان شد که سرعت رو به رشد نرخ طلاق را باید کم کرد. گفتمان دیگر اما طلاق را مساله نمی داند و معتقد می باشد چون طلاق را در مقایسه با ازدواج می سنجیم تصور می نماییم طلاق یک مساله است و باید برای آن نگران بود. حال اگر آمار را تغییر دهیم و نسبت طلاق را با خانوارهای موجود در نظر بگیریم؛ آمار طلاق نگران کننده نخواهد بود. در صورتیکه هر دو این گفتمان ها مشکل دارند.
کرمی با اعلان اینکه ما در یک بازی «مساله مندی» یا «مساله مند نبودن» طلاق، گروه هایی که درگیر وضعیت ترومای اجتماعی طلاق هستند نظیر زنان سرپرست خانوار و زنانه شدن فقر را نایده می گیریم، اشاره کرد: با نگاه بالینی و روانشناسانه به طلاق می توان قسمتی از آمار طلاق را کم کرد اما روند افزایش طلاق چه بصورت مطلق و چه نسبی ادامه خواهد داشت چونکه جامعه در ابعاد ذهنی و عینی اقتضای طلاق را دارد و روز به روز طلاق افزایش خواهد داشت و این که بخواهیم با طلاق اصطلاحا « در اُفتیم» اتلاف وقت است.
وی در انتهای سخنان خود اشاره کرد: باید در سطح سیاستگذاری یاد بگیریم برای دوران بعد از طلاق چه نماییم و باید بیاموزیم چگونه می توان با طلاق زندگی کرد. دوگانه پیش گیری از طلاق یا انکار واقعیت طلاق هردو به شکست خواهند رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب