در گفت وگو با جوان بین؛
فیلمی که بدون هیچ ستاره ای درخشید
به گزارش جوان بین، تهیه کننده فیلم سینمایی «پوست» اظهار داشت: شاید در مورد فیلم سینمایی «پوست» کسی نداند اما این فیلم به سوددهی رسید؛ آن هم بدون هیچ بازیگر ستاره و مطرحی.
محمدرضا مصباح در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح تازه ترین آثار سینمایی خود که در مرحله اکران قرار دارند، اظهار داشت: فیلم سینمایی سینما شهر قصه (کیوان علیمحمدی ۱۳۹۷) را داریم که برای پس از محرم و صفر در تدارک اکرانش هستیم و به نظرم فیلم خوب و سرپایی است. ضمن اینکه فیلم بی مادر (سید مرتضی فاطمی ۱۴۰۰) را هم داریم که سال قبل در جشنواره فیلم فجر بود و امیدواریم به فضل الهی کارهایش انجام و به زودی اکران شود.
وی در توضیح داستان فیلم سینمایی بی مادر گفت: این فیلم ادای دینی به ساحت محترم مادران ایرانی است و نگاهی جدید به مقوله رحم اجاره ای دارد؛ منتها این مساله حاشیه است و بیشتر به فضای عاطفی و انسانی موضوع پرداخته است.
مصابح در پاسخ به این پرسش که چرا رحم اجاره ای به موضوعی پرتکرار در آثار متاخر سینمایی بدل شده است، اظهار داشت: رحم اجاره ای موضوعی بسیار حاشیه ای در این فیلم است و بیشتر به روابط بین انسان ها پرداخته ایم.
تهیه کننده فیلم سینمایی بی مادر اضافه کرد: قصه بی مادر اتفاقاتی است که بین آدم ها رقم می خورد. آدم هایی که در این ماجرا نقش دارند و اتفاقاتی بین آنها رقم می خورد؛ یعنی بین زن و مرد، کسی که رحم را در اختیار قرار داده است و حس مادرانه ای که این فرد دارد، روابط خانواده های این آدم ها. در نهایت این فیلم نگاهی نو به این مقوله دارد.
«سینما شهر قصه» مرور ۵ دهه سینمای ایران بود
مصباح در توضیح ماهیت فیلم سینمایی سینما شهرقصه اظهار داشت: سینما شهر قصه ادای دینی به سینما و مرور ۵ دهه ای بر سینمای ایران بود؛ همه آثار سینما این مشکل را دارند که به سبب ظرفیت پایین اکران و کمبود صندلی های سالن های سینما مجبورند ملاحظاتی را برای فیلم هایشان در نظر بگیرند.
تهیه کننده سینما شهرقصه در پاسخ به این پرسش که آیا ممیزی دلیل تاخیر طولانی مدت در عدم اکران این فیلم بوده است، اظهار داشت: نه مشکل ممیزی نداشتیم؛ این فیلم تاریخ سینماست و به هر حال مجبور است که در قالب بیان مسائل تاریخی قصه اش را روایت کند ولی مشکل ممیزی نداشتیم.
وی اضافه کرد: بحث اصلی کرونا بود و ما دنبال شرایط ایدئال بودیم چونکه احساس کردیم فیلم ظرفیت خوب دیده شدن را دارد و خصوصاً نسل هایی می توانند خیلی خوب با آن ارتباط برقرار کنند و نوستالژی هایی در قصه هست که به نظرم خوب است؛ بنا بر این نمی خواستیم فیلم در شرایطی اکران شود که به قول عامیانه اش حرام شود.
ظرفیت سینما تماماً سرگرمی نیست و گنجایشی وسیع تر از سرگرمی دارد
تهیه کننده فیلم سینمایی یدو (مهدی جعفری ۱۳۹۹) در پاسخ به این پرسش که دلیل انتخاب یک فیلم برای تهیه کنندگی از طرف وی چیست، اظهار داشت: اینکه قصه را دوست داشته باشم.
وی اضافه کرد: کارهای انسانی انجام می دهم. تصورم این است که ظرفیت سینما تماماً سرگرمی نیست و گنجایشی وسیع تر از سرگرمی دارد و اگر فرصتی را به عنوان فیلمساز در اختیار داشته باشیم باید مسئولیت های خودمان را بصورت شخصی و اجتماعی انجام دهیم.
مصباح با اشاره به تمایل شخصی اش برای ساخت فیلم ها بیان کرد: فیلم های احساسی، عاطفی و انسانی که می تواند با حس من و مخاطب ارتباط برقرار کند؛ همانند فیلم در آغوش درخت که این روزها درحال اتمام فیلم برداری آن هستیم و یک فیلم اولی است.
این تهیه کننده تصریح کرد: خداوند به من لطف کرده است و حدودا سالی یک فیلم اولی دارم و امسال هم یک فیلم اولی دارم.
«در آغوش درخت» اختتام مشخص و امیدبخشی دارد
تهیه کننده فیلم در حال تولید در آغوش درخت اشاره کرد: در آغوش درخت یک فیلم انسانی است؛ فیلمی در زمینه نقد جدایی و طلاق که یک قصه عاطفیِ انسانیِ لطیف را در فضایی محلی روایت می کند.
مصباح افزود: این فیلم در ارومیه ضبط می شود و زبانش فارسی، ترکی و بعضاً کردی است. تصورم این است که این فیلم اگر موجب شود که حتی یک جدایی و یک طلاق اتفاق نیفتد ما بار خودمان را برداشته ایم و به هدف خودمان رسیده ایم.
وی اضافه کرد: نویسنده و کارگردان در آغوش درخت بابک خواجه پاشاست که بااینکه این فیلم اول ایشان است اما سال ها دستیار کارگردانانی چون مجید مجیدی و رضا میرکریمی بوده است. فکر می کنم در آغوش درخت امسال جزو فیلم های مورد توجه در جشنواره فیلم فجر باشد.
این تهیه کننده سینما در پاسخ به این پرسش که آیا فضای تولید فیلم در آغوش درخت از فیلم سینمایی پوست (برادران ارک ۱۳۹۷) متاثر بوده است، گفت: تجربه پوست بی تأثیر نبود اما موضوع اصلی که برای من بسیار اهمیت دارد فیلم نامه است؛ اصطلاحی دارم که «فیلمنامه باید یقه من را بگیرد» همچنان که برخی از فیلمنامه ها یقه ام را می گیرد و هر کاری می کنم رهایم نمی کند و در آغوش درخت هم از همان فیلم هاست.
تهیه کننده فیلم سینمایی پیلوت (ابراهیم ابراهیمیان ۱۳۹۶) در توضیح قصه و بازیگران فیلم سینمایی درآغوش درخت بیان کرد: جواد قامتی نقش اول بازیگر مرد و مارال بنی آدم نقش اول زن است. قامتی و بنی آدم هردو بازیگران این فیلم هستند که از تهران آمده اند. باقی عوامل حدودا محلی هستند؛ البته قامتی اصالتا تبریزی است.
مصباح در پاسخ به این پرسش که هماهنگی زبانی این فیلم چگونه بوده است، اظهار داشت: کار سختی نبود چون نقش اول زن و مرد قصه از دو فرهنگ مختلف هستند و در حقیقت چون مرد با زنی اهل تهران و خارج از منطقه آذربایجان وصلت کرده، با هم فارسی حرف می زنند و قامتی با دیگر بازیگران ترکی صحبت می کند. ضمن اینکه کارگردان هم ترک زبان بود.
وی اضافه کرد: اتمام فیلم برداری در آغوش درخت در ایام آینده اعلام می شود و ان شاءالله در جشنواره فیلم فجر امسال اکران خواهد شد. این فیلم اختتام مشخص و امیدبخشی دارد.
باید در فیلم سازی دنبال بدعت، نوآوری و حرف تازه باشیم
تهیه کننده فیلم سینمایی پوست (برادران ارک ۱۳۹۷) در پاسخ به این پرسش که تجربه ای از ساخت این فیلم چه بوده است، تصریح کرد: پوست تجربه ای متفاوت در سینماست که شاید خیلی مشکل بشود نمونه آنرا پیش ازاین پیدا کرد و نمی دانم در آینده چه اتفاقی می افتد و می شود مثل آنرا پیدا کرد؟
وی اضافه کرد: همیشه ورود به عرصه های نو ترسناک است و جسارت می طلبد؛ من اول فیلمساز را محک می زنم و انتخاب می کنم و بعد فیلم را؛ در پوست هم اول این دو برادر را دیدم با آنها گپ زدم البته من اصلاً ترکی بلد نیستم اما انرژی بین ما ردوبدل شد و احساس کردم این ظرفیت در آنها وجود دارد.
این تهیه کننده اظهار داشت: اتفاقات بزرگ در مواردی می افتد که خرق عادت کنید و اتفاقی خاص را رقم بزنید وگرنه تکرار مکررات و تکرار یک سری ژانرهای معمول و مرسوم سینمایی کار سختی نیست. ما در قامت سینماگر باید از فضای اپراتوری خارج شویم و نباید راه و مسیری که همه رفته اند را برویم.
مصباح اشاره کرد: به سبب همین تکرارهاست که می بینیم مدل فیلمسازی یک فیلمساز جریان پیدا می کند و تا ده سال همه آن گونه می سازند، تا دور بعدی و نفر بعدی؛ این چیز خوبی نیست. باید در فیلم سازی دنبال بدعت، نوآوری و حرف تازه باشیم.
تهیه کننده فیلم سینمایی دابلند (ابراهیم ابراهیمیان ۱۳۹۸) در پاسخ به این پرسش که آیا جمع کردن سرمایه برای کارهای تازه ریسک زیادی ندارد، اظهار داشت: به هر حال کسی باید صف شکنی کند و نمی توانیم دائم بایستیم و نگاه نماییم. ضمن اینکه شاید در مورد پوست کسی نداند اما پوست به سوددهی رسید؛ آن هم بدون هیچ بازیگر مطرحی.
وی اضافه کرد: دلیلش به نظرم این است که پوست حرفی نو را زد و ژانر و فضای جدیدی را به سینما عرضه کرد؛ بنا بر این ضرر هم نکرد و به پولش هم رسید. در نتیجه این فضا برای موفقیت وجود دارد و اگر این ریسک را بپذیریم و جسارت به خرج بدهیم و وارد شویم ان شاءالله می شود اتفاقاتی تازه را فراهم نمود.
ساحت هنر ساحت چشم پوشی و تساهل و تسامح است
تهیه کننده فیلم سینمایی طلاقم بده به خاطر گربه ها (محمدعلی سجادی ۱۳۹۶) با اشاره به مشکلاتی که بتازگی به سبب ممیزی های ساترا در زمینه نمایش خانگی مطرح گردیده است، اظهار داشت: به شخصه در سینمای خانگی کار نکرده ام و حوزه علاقه ام حداقل تا به امروز نبوده است چونکه نمایش خانگی دوز تجاری اش بالاست و شرایط متفاوتی دارد و رسالت و وظیفه ام را کار در زمینه سینما می دانم؛ اما عقیده دارم در تمام بخش ها و حوزه هایی که کار فرهنگی و سینمایی به انجام می رسد، کلیدواژه اصلی و کلید حل تمام مشکلات تعامل است.
وی افزود: ما نمی توانیم با دعوا چیزی را حل نماییم. همچنان که در این چهل و چند سال تجربیات مختلفی را پشت سر گذاشته ایم، به این مساله رسیده ایم که نتیجه داد و دعوا و به نفع سینما و مردم نبوده است. باید یاد بگیریم تعامل نماییم و با هم کنار بیاییم و نقاط مشترک را پیدا و با چشم پوشی رفتار نماییم.
مصباح اشاره کرد: ساحت هنر ساحت چشم پوشی و تساهل و تسامح است و نمی توانید متقن و چهارچوبمند در باره هنر صحبت کنید. این کار جلوی خلاقیت را می گیرد. وقتی فیلمساز را محدود به یکسری قوانین و خط قرمزها می کنید او دیگر خلاقیت نخواهد داشت و تبدیل به ماشینی می شود که در فضایی که می خواهید حرکت می کند؛ اما هنر در خلاقیت رشد می کند و این نیازمند بازگذاشتن دست هنرمند و کم کردن از دغدغه اوست.
این تهیه کننده تصریح کرد: در نتیجه این موضع با تعامل اتفاق می افتد و کلید نجات این کشتی طوفان زده تعامل، رفاقت و دوستی است.
نویسنده فیلم سینمایی برمودا (رهبر قنبری ۱۳۹۶) گفت: مشکل اصلی ما در زمینه سینما مشکل اکران است، وقتی که فیلم هایی را می سازید که نمی توانید اکران کنید و صرف نظر از محتوا (که فیلم ها باید به چه سمتی حرکت کنند) از نظر زیرساختی و سخت افزاری کمبود ظرفیت در سینماهای ماست.
وی اشاره کرد: سرانه صندلی ما در مقایسه با همه کشورها کمتر است و به نسبت جمعیت ۸۰ میلیونی ۲ میلیون سینمارو داریم که رقمی بسیار پایین است. مسئولان ما باید تدابیری بیندیشند؛ باید امکانات سخت افزاری و سینمایی و فضای نمایش کشور را توسعه دهیم که فیلم ها لطمه ندیده و پشت صف اکران نمانند.
به گزارش جوان بین به نقل از خبرگزاری ایرنا، محمدرضا مصباح دانش آموخته رشته حقوق خصوصی در مقطع دکترا است. وی کارهای آموزشی، فرهنگی و هنری خودرا از سال ۱۳۷۵ با فیلمنامه نویسی و تدریس شروع نمود و در سال ۱۳۹۱ به عنوان مجری طرح و سرمایه گذار نخستین سری مجموعه رالی ایرانی به کارگردانی آرش معیریان شناخته شد. تهیه کنندگی آثاری در سینمای ایران نظیر برمودا، پیلوت، دابلند، سینما شهرقصه، پوست، پروا، یدو و بی مادر همچون کارهای وی شمرده می شود.
مصباح در چهار دوره پی در پی با تهیه کنندگی فیلم های سینمایی سینما شهرقصه به کارگردانی کیوان علی محمدی و علی اکبر حیدری، پوست به کارگردانی بهمن و بهرام ارک، یدو به کارگردانی مهدی جعفری و بی مادر به کارگردانی مرتضی فاطمی در بخش مسابقه سی و هشتمین، سی و نهمین و چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت.
فیلم هایی که مجموعاً موفق به کسب ۲۶ نامزدی، یک دیپلم افتخار و هفت سیمرغ بلورین همچون سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای یدو و بهترین فیلم هنر و تجربه برای پوست شدند.
محمدرضا مصباح همین طور با کارگردانی فیلم کوچه نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه در جشنواره سی و هشتم فجر شد.
منبع: javanbin.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب