به گزارش جوان بین به نقل از خبر آنلاین به نقل از روابط عمومی وزارت بهداشت، علی اسدی در ارائه پیام های سلامت روان در شرایط بحران و حوادث و بلایا اظهار داشت: هموطنان عزیز باید به خاطر داشته باشند كه بروز نشانه ها و علائمی مانند شوكه شدن، بهت، ترس، اضطراب، استرس، دلشوره، بی قراری و كلافه بودن، كاهش اشتها، بد خوابی یا كم خوابی، افزایش ضربان قلب، نگرانی و ترس از تجربه اتفاق مجدد حادثه (گوش به زنگی) بعد از وقوع حوادثی مانند سیل، زلزله، آتش سوزی، انفجار و تصادفات طبیعی و گذرا است، خطری آنها را تهدید نمی كند و نیازی به رجوع به بیمارستان و واحد های اورژانس نیست. اسدی اظهار داشت: «در مواقع رخداد زلزله رعایت برخی اقدامات برای كسب آرامش الزامی است، هموطنان عزیز باید تلاش كنند در یك مكان امن و در حالت نشسته یا درازكش قرار گیرند و عضلات خویش را شل و رها كنند، چند نفس عمیق از بینی بكشند و به آرامی از دهان خارج كنند و این حركت را 5 تا 10 بار تكرار كنند. افرادی كه در معرض زمین لرزه قرار می گیرند، باید آرامش خویش را حفظ كنند و در ذهن به اتفاقات مثبت و خوشایند فكر كنند و تلاش كنند تنها نباشند و در جمع خانواده یا دوستان و آشنایان قرار گیرند، مهم ترین راه حل این است كه در مورد نگرانی ها، ترس ها و اضطراب های خود با اطرافیان صحبت كنند. » او با اشاره به اینكه مشغول كردن خود در هنگام بروز حوادث و بلایا كمك زیادی به حفظ آرامش روانی فرد می كند، اظهار داشت: «مردم در زمان وقوع حادثه یا زلزله، راكد و بیكار نمانند و فعالیت كنند و حتی الامكان به یك كار مرتبط با شرایط فعلی بپردازند و با عنایت به امكانات از تغذیه خود غفلت نكنند. او با تاكید بر اینكه خواب مناسب نقش اساسی در حفظ آرامش و كنترل روانی فرد دارد، اظهار داشت: با انجام مواردی كه ذكر شد، استرس مردم كنترل می گردد و نیازی به مراجعات مكرر به مراكز درمانی نیست، زیرا آنها بیمار نیستند، فقط علائمی دارند كه در شرایط فعلی طبیعی است، اما این نشانه ها موقتی و گذرا است. اسدی با تاكید براینكه در شرایط بحران و زلزله كودكان نباید رها شوند، اظهار داشت: مردم باید توجه داشته باشند كه این علائم در كودكان ممكن است با پرخاشگری، گوشه گیری، حالت تهوع و استفراغ و بهانه گیری همراه باشد، در این صورت برای كودكان اقداماتی نظیر حرف زدن، نقاشی كشیدن و همراهی آنها بسیار موثر خواهد بود، كودكان باید اطمینان داشته باشند، خطر جدی آنها را تهدید نمی كند، اما در صورتی كه این علائم ادامه داشت و تحمل شرایط بحران احتمالی برای كودكی غیر قابل تحمل بود، باید آنها را نزد كارشناسان سلامت روان مستقر در مراكز خدمات جامع سلامت یا نزدیك ترین مركز بهداشتی درمانی محل زندگی ببرند.