در پنل بغض كودكان در جستجوی عدالت مطرح شد
بنیاد جهانی توانبخشی كودكان متأثر از مناقشات مسلحانه و تروریستی تاسیس شود
جوان بین: در پنل«بغض كودكان در جستجوی عدالت» تاكیدشد: بی توجهی به كودكان چه بعنوان قربانی و چه بعنوان كودك - تروریست می تواند صدمات جبران ناپذیری به كودكان وارد كند.
به گزارش جوان بین به نقل از ایسنا، پنل بغض كودكان در جستجوی عدالت به همت انجمن دفاع از قربانیان تروریسم و با همكاری بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا، انجمن انسان و جنبش بین المللی كودكان برای كودكان در چهلمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل انجام شد.
برمبنای اعلام روابط عمومی انجمن دفاع از قربانیان تروریسم، در این جلسه «دوشان وجینویچ» تحلیل گر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا، اظهار نمود: سی سال طول كشید تا نخستین كنوانسیون ژنو در ۱۹۴۹ در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شود كه بیشتر به خاطر جنگ ها همچون جهانی دوم بود. باید توجه كرد كه حالا سه دهه گذشته و جنگ های جدید با رویكرد متفاوت به وجود آمده اند. این مدت زمانی طولانی برای سازمان ملل است كه كه پروتكل های مختلف را برای حفاظت از انسانیت خصوصاً كودكان تصویب كند.
وی ادامه داد: سال قبل دبیركل سازمان ملل گزارشی درباره كودكان و مناقشات مسلحانه منتشر نمود كه بر طبق آن سازمان ملل همچنان گزارش هایی از به كارگیری كودكان در گروه های نظامی دریافت می كند و بعضی از مناطق برای انجام عملیات های انتحاری از كودكان استفاده می شود.
این تحلیلگر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا افزود: كودكان نباید قسمتی از فرایند رادیكالیزه شدن گروه های تروریستی باشند كه در خدمت ایدئولوژی این گروه هاست. كودكان سرباز با ارتكاب به جرایم بین المللی، از دوران كودكی معصومانه خود به بلوغ تاریك برده می شوند. نباید با آنها مانند یك خلافكار برخورد كرد. در وهله اول، باید آنها را قربانی ترور دانست و در وهله دوم آنها خلاف كاران نوجوان با جرایم سبك محسوب می شوند.
در این مراسم «فیلیپ جفه»، عضو كمیته حقوق كودك سازمان ملل باز در پیام ویدئویی خود اظهار نمود: دسترسی به عدالت برای كودكان باید در حاكمیت قانون لحاظ شود. در یكی از مفاد كنوانسیون حقوق كودك آمده دولت ها باید امكانات لازم را برای كودكانی كه قربانی هر نوع خشونت شده اند فراهم آورند. كودكان قربانی ترور بعنوان لطمه پذیرترین اقشار جامعه باید بطور خاص مورد توجه قرار گیرند.
وی با اشاره به اینكه درخواست غرامت یكی از اساسی ترین خواسته های قربانیان، خصوصاً كودكان قربانی است، افزود: تحقق به عدالت برای كودكان قربانی ترور بطور كل نیازمند یك نظام قضائی جدید است. این كودكان امكان دارد گرفتار وضعیت روانی بدتر شده و یا امید خودرا از دست بدهند و ناراحتی شان بیشتر شود. بر طبق یكی از اسناد كمیته حقوق كودك، زمانی كه محیط نامناسب و خصمانه باشد، صدای كودكان شنیده نمی گردد. رفتار توأم با احترام با كودكان از قربانی شدن دوباره آنها جلوگیری می كند. دسترسی به عدالت و بازگرداندن شأن كودكان بیشترین منفعت را برای كودكان دارد.
«هیبت الله نژندی منش» استاد حقوق بین الملل دانشگاه علامه باز كه مدیریت پنل را بر عهده داشت، در سخنرانی خود بیان كرد: تروریسم به مثابه جنایتی كور در هر زمان و مكانی مقابل افراد انسانی خصوصاً كودكان ارتكاب می یابد. رژیم فعلی اساسنامه رم، كودكان را بعنوان قربانی تروریسم تحت پوشش قرار نمی دهد، چونكه جنایت تروریسم در زمره جنایات تحت صلاحیت دیوان بین المللی كیفری نیست.
این استاد دانشگاه اشاره كرد: بی توجهی به كودكان چه بعنوان قربانی و چه بعنوان كودك – تروریست می تواند صدمات جبران ناپذیری به كودكان وارد كند. دولت ها باید در نظام حقوقی داخلی خود تدابیر حقوقی لازم را برای پشتیبانی از كودكان در مقابل اقدامات تروریستی و یا به كارگیری آنها توسط گروه های تروریستی اتخاذ كنند. همین طور در كنفرانس بازبینی اساسنامه رم، این امر مهم باید مورد توجه قرار گیرد.
در ادامه این مراسم خانم «انیسه ون انگلند» استاد دانشگاه انگلیسی «كرانفیلد»، با تاكید بر اینكه كودكان لطمه پذیرترین اقشار جامعه هستند و وقتی قربانی ترور می شوند، زندگی آینده آنان تحت تأثیر قرار می گیرد، اظهار داشت: قوانین بین الملل نمی توانند به اندازه كافی از این كودكان دفاع كنند. هیچ سندی در خصوص دفاع از حقوق این كودكان سپس رخداد حادثه تروریستی وجود ندارد. این نكته درباره قربانیان داعش باز صدق می كند. بعلاوه قوانین بین الملل چیز زیادی برای دفاع از كودكانی كه در اثر حمله داعش به سنجار رها شدند، ندارد، و همین طور درباره كودكانی كه از زنان جهاد نكاح به دنیا آمده و یا تحت آموزش داعش تبدیل به قاتل شده اند. این سكوت در قوانین باید فوراً مورد توجه قرار گیرد.
وی اشاره كرد: حقوق كودكان در قوانین بین الملل به حاشیه رانده شده است. ما باید از كودكان در مقابل تروریسم محافظت كنیم؛ چه قربانی باشند و یا بطور غیرمستقیم در تروریسم مشاركت داشته باشند.
خانم «یوانا باراكوا» تحلیلگر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا باز در این پنل اظهار نمود: كودكان قربانی ترور معمولاً خاصیت های مشتركی مثل فقر، سن جوان، تحصیلات كم و فقدان موقعیت های شغلی دارند. گروه های مسلح بطور كل افراد بی دفاع را هدف قرار می دهند. در كشورهایی مثل افغانستان، پاكستان و منطقه جامو و كشمیر، تروریست ها شرایطی را ایجاد می كنند كه در آن هزاران نفر بی خانمان تبدیل به طعمه می شوند.
وی با اشاره به اینكه طالبان در افغانستان با استفاده از مدارس خود به كودكان ۱۳ تا ۱۷ ساله آموزش نظامی می دهد اظهار داشت: با وجود اینكه هیچ آمار رسمی از تعداد كودكان در خدمت گروه های تروریستی وجود ندارد، نیروی اقدام سازمان ملل تخمین می زند حدود ۵۶۰ كودك بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ در مبارزات شركت داشتند،
یوانا باراكوا افزود: در دهه های گذشته جامعه بین الملل تعداد زیادی اسناد قانونی به منظور حفاظت از كودكان تدوین كرده است. این قطعنامه ها چارچوبی قانونی برای ممنوعیت استفاده از خشونت برضد كودكان است. ضمن اینكه سربازگیری از كودكان از طرف بازیگران غیردولتی باز ممنوع شده است..
این تحلیل گر در بخشی دیگر از صحبت های خود اشاره كرد: خوشبختانه تفاوت بین رادیكالیزه شدن و مشاركت در تروریسم زیاد است و بدون كوشش برای یافتن چاره و مدیریت رادیكالیزه شدن، همه رویكردهایی كه درباره تروریسم به كار رود، مفید خواهند بود. بنیاد ما هر نوع قربانی سازی انسان ها را در هر جا و توسط هر فردی محكوم می كند، خصوصاً كودكان.
خانم» «زهر حق پناهی» جانباز ترور و عضو انجمن دفاع از قربانیان تروریسم باز در این جلسه با اشاره به شدت لطمه پذیری كودكان در فجایع تروریستی اشاره كرد: تأثیراتی كه حوادث تروریستی بر كودكان می گذارد بسیار عمیق و ماندگار است، كودكان در مواجهه با اینگونه حوادث جز لطمه پذیرترین گروه ها هستند، چونكه تجربه زیستی آنها از جهان و مخاطرات آن هنوز محدود است و لطمه های ناشی از هرنوع اقدام خشونت باری از ذهن و افكار آنها پاك نشدنی است.
وی ادامه داد: یكی از مهم ترین اختلالات حاصل از اقدامات تروریستی در كودكان استرس سپس ضربه یا ترومای روانی یا همان PTSD می باشد كه علائمی همچون ۱- ترس شدید ۲- پرخاشگری ۳- كابوس های شبانه ۴- یادآوری مكرر حادثه به صورت خواب دیدن های مكرر ۵- گریه های بی مورد ۶- بازسازی صحنه های حادثه در ذهن و اجتناب از تفكر ۷- كرختی روانی ۸- جویدن ناخن ۹- اضطراب و دلشوره دائمی ۱۰- كم طاقتی دارد.
این عضو انجمن دفاع از قربانیان تروریسم اشاره كرد: وجود مقررات بین المللی در هنجارهای قانونی به تنهایی برای حفاظت از حقوق كودكان كافی نیست، بلكه پشتیبانی از كودكان معصوم كه آینده جهان را می سازند در دستان نمایندگان جوامع سیاسی و حقوقی است و لازم است «بنیاد جهانی توانبخشی كودكان متأثر از مناقشات مسلحانه و تروریستی» تأسیس و برای نجات این كودكان اقدام نماید.
خانم «منصوه كرمی» همسر شهید علیمحمدی و مدیر عامل انجمن دفاع از قربانیان تروریسم باز با تاكید بر ایمن سازی كودكان در مقابل لطمه های ناشی از تروریسم گفت:، ایمن سازی كودكان و نوجوانان را می توان بر طبق اقدامات پیشینی و پسینی مورد بررسی قرار داد. منظور از ایمن سازی پیشینی یعنی مجموعه راهبردها، تدابیر و اقداماتی كه از قربانی شدن كودكان در حوادث تروریستی جلوگیری می كند كه مجموعه ای از آموزش ها، ساختارسازی ها و اقدامات پیشگیرانه را می توان در این مقوله شناسایی كرد.
ایشان سپس توضیح داد: ایمن سازی پسینی در جایی مطرح می شود كه كودك به هر علت قربانی شده و به اشكال گوناگون با لطمه های تروریسم روبرو می باشد و لازم است برای تداوم زندگی عادی تدابیر و اقداماتی اتخاذ گردد تا لطمه های تروریسم را در زندگی كودكانه او به حداقل برساند، بعضی از این اقدامات شامل موارد زیر است.
۱- پرداخت خسارت به خانواده های لطمه دیده از ترور مخصوصاً كودكان و نوجوانان
۲- ایجاد صندوق بین المللی برای تأمین آرامش و درمان خانواده های قربانی ترور مخصوصاً كودكان و نوجوانان
۳- محدود كردن دولت های مولد تروریسم و افراط گرایی در سو استفاده از كودكان و خانواده های آنها
خانم «رنجبر پازوكی» فرزند شهید ترور و عضو انجمن باز در این جلسه ضمن روایت نحوه ترور پدر خویش توسط گروهك تروریستی مجاهدین خلق و مصائب و مشكلاتی كه او و خواهران و برادرش در دوران كودكی به واسطه ترور پدرشان تحمل كردند، اظهار داشت: سپس گذشت چند دهه نه تنها طراحان و حامیان این فاجعه مورد بازخواست و پاسخگویی قرار نگرفته اند، بلكه آزادانه در بعضی از كشورهای غربی حضور دارند، كه اینگونه رفتار كشورها نوعی توهین و بی تفاوتی نسبت به ارزش های والای انسانی می باشد و پیام بسیار دردناك و تلخی برای بازماندگان اینگونه فجایع خواهد داشت، اینكه در جهان ما شقاوت را ارج می نهند و ارزش ها و كرامات انسانی جایگاه واقعی نداشته و تشریفاتی سمبلیك هستند.
وی تصریح كرد:، همچنان شاهدیم كه فرصت های زندگی برای كودكان با خشونت و افراط گرایی بدخواهان از بین می رود و سازمانهای بین المللی جز اظهار تأسف و كمك هایی در بعضی از امور در توقف چنین وضعیتی توفیق نداشته و همچنان شاهد گسترش ترس و وحشت دائمی برای كودكان در جهان هستیم. خشونت مقابل كودكان بنیان های پیشرفت اجتماع و توسعه را تضعیف نموده و سرمایه انسانی و نسل های آینده بشر را با خطرات و تهدیدهای فراوان مواجه خواهد نمود.
بر اساس این گزارش چهلمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل از ۲۵ فوریه تا ۲۲ مارس ۲۰۱۹ در مقر اروپایی سازمان ملل در شهر ژنو سوئیس در حال برگزاری است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب