چرا كودكان شیطنت می كنند؟ از ژنتیك تا تربیت خانوادگی
به گزارش جوان بین ایسنا نوشت: یك روانشناس كودك و نوجوان با اشاره به اینكه شیطنت، بی قراری و بیش فعالی كودكان چند علیتی است، اظهار داشت: بیش فعالی یا شیطنت كودكان تا حدودی به سن بستگی دارد، چونكه زمانی كه كودكان راه رفتن را می آموزند، كنجكاوند و برای ارتباط گیری با افراد مختلف فعالیت زیادی می كنند، عموما این رفتار در ۲ تا ۴ سالگی طبیعی است و قابل كنترل نخواهد بود.
مژگان ناقل با بیان اینكه شیطنت، بی قراری و بیش فعالی كودكان ناشی از یك دلیل مشخص نمی باشد، اضافه كرد: اغلب اختلالات بخصوص اختلالات كودكی چند علیتی هستند و به علل مختلفی بستگی دارند كه یكی از آنها می تواند به ناراحتی های روانی و مشكلاتی كه مادر در دوران حاملگی اش آنرا تجربه كرده وابسته باشد، البته بیش فعالی یا شیطنت تا حدودی وابسته به سن است چونكه زمانی كه كودكان راه رفتن را می آموزند، كنجكاوند و برای ارتباط گیری با افراد مختلف فعالیت زیادی دارند كه عموما این مورد در كودكان ۲ تا ۴ سال طبیعی است و قابل كنترل نخواهد بود. او اضافه كرد: اما یكی از تصورات اشتباهی كه عموما میان جامعه مطرح می شود آن است كه اگر مادر دوران حاملگی آرامی را سپری كرده باشد كودك هم آرام خواهد بود، این تصور كه عموما میان مردم جا افتاده اشتباه است، چونكه مسائل رفتاری كودكان فراتر از آن است كه تنها به آرام سپری شدن دوران حاملگی مادر وابسته باشد. لازم به ذكر است كه ناآرامی مادر در دوران حاملگی صرفاً منجر به بیش فعالی و یا شیطنت در كودكان نخواهد شد بلكه امكان دارد روی اضطراب یا پرخاشگری او اثرگذار باشد. بنابر اظهارات این روانشناس كودك و نوجوان، بعضی از متخصصان هم اعتقاد دارند كه نوع تغذیه مادر در دوران حاملگی و تغذیه كودك پس از تولد در رفتار كودكان موثر است، چونكه شكر، كافئین و غذای غیر طبیعی امكان دارد باعث فعالیت بیش از اندازه شود. نمی توان این فرضیه را رد كرد اما تغذیه به صورت مقطعی یعنی در بازه مدت زمانی كوتاه یك الی دو روز بر رفتار كودك اثرگذار می باشد و شاید در دراز مدت بر روی غدد درون ریز موثر باشد. او ناقل شیطنت و جنب و جوش در كودكان را به عواملی مانند ژنتیك، نوع رفتار خانواده، فرزندپروری، تغذیه، اضطراب، پركاری تیروئید، عدم اعتماد به نفس و جلب توجه مرتبط دانست و اظهار داشت: اگر والدین یا اقوام نزدیك كودك در دوران كودكی سابقه شیطنت و جنب وجوش زیاد را داشته باشند امكان دارد كودك هم پرجنب و جوش شود، البته تربیت و نوع رفتار والدین با كودك در شیطنت كودكان بی تاثیر نیست، به صورت مثال اگر والدین در زمان شیطنت كودكشان با جملاتی مانند "چقدر اذیت می كنی"، "چرا آروم وقرار نداری"، "دیگه از شیطنتات خسته شدم" بخواهند كودك خویش را آرام كنند نه تنها این عبارات در او اثرگذار نیست بلكه باعث تقویت آن رفتار می شود. حتی گاها كودكانی كه مضطرب هستند امكان دارد برای دفع و بروز اضطراب خود فعالیت زیادی داشته باشند. این روانشناس كودك و نوجوان در ادامه با اشاره به تاثیر كمبود اعتماد به نفس بر رفتار كودكان خاطرنشان كرد: كودكانی كه به دنبال توجه هستند و اعتماد به نفس پایینی دارند برای جلب توجه اطرافیان خود تلاش می كنند با انجام فعالیت های زیاد خویش را به اطرافیان اثبات كنند كه گاهی دعوا كردن والدین و اطرافیان برای آنها تشویقی است كه سبب تقویت رفتار آنها می شود. وی در ادامه با اشاره به اینكه شیطنت با بیش فعالی در كودكان متفاوت می باشد، به تشریح خصوصیات كودكان بیش فعال پرداخت و اضافه كرد: كودكان بیش فعال معمولا گرفتار كمبود توجه هستند یعنی تكالیفشان را رها می كنند، نمی توانند برای چند دقیقه بر روی كار خاصی متمركز باشند، حواس پرتی به وفور در آنها مشاهده می شود؛ این دسته از كودكان معمولا در طبقه كودكان بیش فعال با كمبود توجه پایین قرار دارند كه نیاز است تحت درمان های خاصی قرار گیرند. ۴۷۲۳۴
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب