عابربانک ترکیه ای در خدمت مهناز افشار و رفقا
جوان بین: در فصل اول، هر قسمت بین 1 تا ۲.۳ میلیون بازدید داشته است و بر طبق این بازدیدها، درآمد حداقلی و حداکثری هر قسمت به تومان در جدول آمده است.
برنامه «زن روز» یکی از روشن ترین نمونه های تناقض در بازنمایی زن در رسانه است؛ جایی که در ظاهر، از مد، زیبایی و اعتمادبه نفس سخن گفته می شود، اما در عمق، همان کلیشه های قدیمی در رابطه با زن بازتولید می شوند. این برنامه تلاش می کند نسبت به شوهای مشابه در شبکه های فارسی زبان، حساب شده تر عمل کند و با بسته بندی فکری تر و تصویری تر، خویش را متفاوت نشان دهد، اما در نهایت در همان دام آشنا گرفتار می شود.
از نامش پیداست که می خواهد تصویر «زن امروز» را روایت کند؛ زنی مستقل، آگاه و در تماس با جهان مدرن. اما این عنوان بیشتر از آن که بازتاب دهنده نگاهی تازه باشد، به شعاری تبلیغاتی شباهت دارد. در «زن روز»، مد و زیبایی به عنوان نشانه قدرت زن معرفی می شود، اما در عمل، این نگاه باردیگر زن را به سطح ظاهر و مصرف تقلیل می دهد؛ گویی ارزش وی در آن است که چقدر می درخشد، نه آن که چه می اندیشد یا چطور زیست می کند.
این برنامه به جای آن که به دنبال ساختن معنایی نو از زن باشد، تصویری بزک شده از همان الگوی قدیمی را عرضه می دهد؛ زنی که مقرر است با زیبایی اش پذیرفته شود، نه با اندیشه اش. صحبت های داوران، مبحث هرقسمت، موسیقی و تدوین پرزرق وبرق، در نهایت همان ایده آشنای «زن مصرفی» را بازتولید می کند؛ زنی که بیشتر مبحث نگاه است تا صاحب آن. «زن روز» در ظاهر، از زنانگی سخن می گوید، اما در باطن، مرزهایش را به دقت تعیین می کند؛ زن تا جایی آزاد است که همچنان در قاب زیبایی و رقابت بماند.
دلسوزی ترک ها برای مخاطبان ایرانی!
«زن روز» نه فقط با نمایش مد و زیبایی زنان ایرانی توجه ها را جلب کرده، بلکه از نظر مالی هم بسیار پرسود بوده است. هر بازدید در یوتیوب بسته به نوع تبلیغ، موقعیت جغرافیایی بیننده و بودجه تبلیغ کننده متفاوت می باشد، اما به صورت میانگین بین ۰.۰۱ تا ۰.۰۳ دلار به ازای هر بازدید پرداخت می شود. با عنایت به این که یوتیوب ۴۵ درصد از درآمد تبلیغات را برای خود برمی دارد و ۵۵ درصد به تولیدکننده محتوا می رسد، می توان تخمین زد که درآمد این برنامه چقدر نجومی بوده است. در فصل اول، هر قسمت بین 1 تا ۲.۳ میلیون بازدید داشته است و بر طبق این بازدیدها، درآمد حداقلی و حداکثری هر قسمت به تومان در جدول آمده است.
با نگاه به اعداد، می بینیم که حتی در حداقل حالت، درآمد این فصل از ۳۹۸۰ میلیون تومان عبور کرده و در حداکثر ممکنست به ۱۱۹۴۰ میلیون تومان برسد. این یعنی یک برنامه ترکیه ای، تنها با قالب رئالیتی شو و تمرکز بر ظاهر و مد، توانسته درآمد نجومی برای خود تولید نماید، در صورتیکه محتوا و کیفیت برنامه غالباً محل نقد بوده است. این جدول و محاسبات نشان میدهد که چطور یک برنامه خارجی با تأکید بر ابتذال و جذابیت سطحی می تواند مخاطب جذب نماید و همزمان برای سازندگانش درآمد قابل توجهی بسازد و البته این تصور که فکر نماییم ترکیه ای ها بدنبال خوراک فرهنگی ما ایرانیان هستند، برداشتی ساده لوحانه است.
وقتی شوهای مبتذل یوتیوب از برنامه ای به برنامه دیگری تبدیل می شوند
پشت صحنه «زن روز»، دست یک کمپانی برنامه ساز و سریال ساز ترکیه ای است به نام مدیا پیم (MedyaPim). همان شرکتی که پیش از این با برنامه جنجالی «عشق ابدی» توانست توجه ایرانیان را به خود جلب نماید. البته این توجه نه از روی کیفیت بالای تولید محتوا، بلکه به سبب ابتذال و محتوای پرزرق وبرق برنامه بود. حالا با «زن روز»، همان فرمول «ویو گرفتن» بازتولید می شود؛ فرمولی که در آن زن، دیگر انسان نیست، بلکه محصولی برای نمایش و مصرف است.
مهناز افشار، بعد از پرستو صالحی، دومین بازیگری است که با این گروه همکاری می کند. حضور او قسمتی از یک استراتژی حساب شده است؛ انتقال مخاطبان از برنامه ای به برنامه دیگر، حفظ بازار و تثبیت نفوذ. شاید حضور افشار به جذب بیننده کمک کرده باشد، اما حقیقت تلخ است؛ او قسمتی از همان ماشینی شده که با اجرای برنامه مدلینگ، به باورهای اجتماعی اش پشت پا می زند و درگیر همان تناقضاتی می شود که از آغاز برنامه طراحی شده است. «زن روز» مانند دیگر تولیدات برنامه ای و سریالی ترکیه ای، از همان فرمول های قبلی پیروی می کند؛ خرید لباس برای یک کانسپت مشخص، پوشیدن و راه رفتن روی صحنه، کسب امتیاز و سرانجام، دعواهای میان شرکت کننده ها که برنامه را به بالاترین حد ابتذال می رساند. این همان فرمولی است که مدیا پیم سال هاست در کشورهای مختلف اجرا کرده است.
مدیا پیم (MedyaPim)، شرکت مطرح ترکیه ای، یکی از اسامی قدیمی در صنعت تولید محتوای تلویزیونی و رئالیتی شوهاست. این کمپانی سال هاست برنامه هایی طراحی می کند که قالب ثابت دارند و می توانند در کشورهای مختلف بدون تغییرات عمده اجرا شوند.
هدف مدیا پیم، تولید محتواهایی است که سرعت و سهولت اجرا را بالا ببرد و بتواند به سرعت در بازارهای متنوع منطقه ای، از کشورهای عربی تا ایران، ارائه شود. مدیریت این شرکت بر عهده فاتح آکسوی، تهیه کننده و کارگردان و مراد سایگی به عنوان مدیرعامل است. آنها طی سال ها بیشتر از ۱۰ هزار ساعت محتوای تلویزیونی ساخته اند و مدیا پیم را به یکی از بازیگران مهم بازار داخلی و بین المللی مبدل کرده اند.
در این مسیر، همکاریهای گسترده با گروههای رسانه ای بزرگ، همچون MBC، نشان دهنده نفوذ و اهمیت این شرکت در منطقه است. با این وجود، خصوصیت کلیدی مدیا پیم، همان رویکرد قالب محور آن است.
طراحی ثابت خانه، سبک اجرای یکسان و فرمت های قابل بازتولید سبب شده تولید برنامه ها سریع و آسان شود، اما تفاوت های فرهنگی و حساسیت های اجتماعی مخاطبان اغلب نادیده گرفته شود. به همین دلیل، برنامه هایی مانند «عشق ابدی» نتوانستند با ارزش ها و سبک زندگی واقعی ایرانیان هم خوانی داشته باشند و تجربه ای مصنوعی و دور از حقیقت عرضه دادند. این نگاه فرمول زده و ماشینی سبب می شود که حتی وقتی شعارهایی در رابطه با عشق یا زن امروز مطرح می شود، چیزی که عرضه می شود بیشتر شبیه یک فانتزی پرزرق وبرق است تا بازتاب واقعی زندگی و احساسات انسانی. «زن روز» هم ادامه همان مسیر است؛ برنامه ای که تلاش می کند به هر نحوی مخاطب را جذب نماید، اما در نهایت همان فرمول قدیمی را تکرار می کند؛ زن ابزار است!
منبع: روزنامه فرهیختگان
منبع: جوان بین
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب