فرزندانی كه قربانی سلایق والدین شان می شوند
جوان بین: دركنار پدیده ˮتولدهای تقویمی لاكچریˮ كه والدین به علت اعتقادات و نگرش های مختلف، فرزندان خویش را قربانی دیدگاهشان می كنند، داشتن ˮسیكس پكˮ و ˮپرورش اندام در كودكانˮ از دیگر مسائل مطرح شبكه های مجازی در این روزهاست؛ كودكانی كه به اجبار والدینشان باید برای كسب شهرت و درآمد خود و خانواده به رغم رنج های بسیاری، تن به فعالیت های ورزشی زجرآوری دهند.
در همین راستا دكتر سارا گلستانی، كارشناس ارشد مشاور خانواده در گفت وگو با ایسنا، رفتارهای الزامی و تحمیلی به كودكان را نوعی "كودك آزاری جدی" می داند و می گوید: انجام هر فعالیت خاصی كه مشروط به پذیرش بی قید و شرط كودك كمتر از شش سال باشد نوعی "كودك آزاری" به حساب می آید.
وی اعتقاد دارد والدینی كه از فرزندان خود استفاده ابزاری كرده و یا آنها را مجبور به انجام فعالیت هایی كه خلاف سلیقه و سن كودك است می كنند امری غیرهوشمندانه است. كودكان از بدو تولد تا شش سالگی شرایط بسیار ویژه و صدمه پذیری را تجربه می كنند، بطوریكه تنها نقطه اتكا و حامی آنها والدینشان محسوب می شوند و به واسطه آنها در این دنیا زندگی می كنند ازاین رو هر خواسته والدین برای كودكان سندی برای تضمین بقایشان به حساب می آید.
این روانشناس با اشاره به اینكه والدین تعیین كننده نوع شكل گیری و شخصیت رفتار فرزندان خود هستند می افزاید: اگر كودكی از بدو تولد ویژگی، استعداد و مهارت های خاصی دارد والدین باید بر مبنای خصوصیت های رشدی و سنی به آنها كمك كنند تا خصوصیت های كودكشان شكوفا و حفظ شود اما با عنایت به تفكر برخی والدین این روزها شاهدیم كه گاها تامین نیازهای روانی كودكان مشروط به انجام فعالیت های غیرمعقول می گردد كما اینكه امكان دارد نیازهای جسمی و رفاهی كودك هم به ازای انجام همین فعالیتها تامین گردد.
گلستانی اعتقاد دارد كه رفتارهای الزامی و تحمیلی پیام های اشتباهی را به كودكان گوشزد می كند؛ پیام هایی مانند "تا زمانی كه مورد توجه دیگران باشی دوست داشتنی هستی"، "تا زمانی كه به علت فعالیت های خاصی توسط والدین و جامعه مجازی به تو توجه گردد پرارزش هستی و در غیر این صورت ارزشی نداری" و... كه این مسائل می تواند مراحل رشد جسمی و روانی كودك را تحت تاثیر قرار دهد؛ این رفتارها نهایتا عاقبت روانی خوبی برای كودك به همراه ندارد.
وی این نوع از رفتارهای والدین را ناشی از نادانی و ناآگاهی نسبت به مراحل رشدی و روانی كودك می داند و می افزاید: آزادی كودك زمانی اتفاق می افتد كه بتواند به راحتی فعالیت هایی را مطابق با سن و علاقه خود انجام دهد اما اگر كودكی را مجبور به حركاتی با تعداد دفعات موردنظر نماییم نوعی كودك آزاری جدی انجام داده ایم.
این روانشناس با اشاره به اینكه والدین باید با هدف "فرزندپروری" سالم به رشد كودك شان كمك كنند می گوید: اگر والدین به خصوصیت های رشدی و شرایط سنی فرزند خود كه از نظر روانشناختی و فیزیولوژیكی مشخص كننده توانمندی های جسمی و روحی فرزندشان است آگاه باشند، در ابتدا توجه خویش را معطوف به نیازها و خصوصیت های فرزندشان كرده و سپس پس از مشاهده نیازهای كودك برای آنها برنامه ریزی می كنند.
به گفته وی تا سن شش سالگی هر فعالیتی كه مانع پذیرش بی قید و شرط كودكان شود نوعی كودك آزاری به حساب می آید، چراكه زمانی كه نیاز و تصمیم افراد نسبت به نیاز كودك ارجحیت داشته باشد و بقای كودك در گرو حمایت عمومی والدین تعریف شود، رسما نوعی كودك آزاری و تجاوز به كودك انجام می گردد.
گلستانی با اشاره به برخی پژوهش ها بیان می كند: والدینی كه فرزند خویش را آزادانه بزرگ نمی كنند آسیب روانی همانند آسیب روانی كه یك كودك مورد تجاوز جنسی قرار گرفته به كودك خود وارد می كنند.
وی در انتها با اشاره به مخاطبانی كه پیگیر این كودكان در فضای مجازی می باشند سفارش می كند كه اگر به تماشای كودكانی عادت نماییم كه به راحتی در محیط ناامنی تحت برخی قوانین رشد كرده اند، رسماً به كودك آزاری دامن زده و به شكلی این مسئله را تایید می نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب