جنگ هایی که منطق اعداد را شکستند
جوان بین: سیره پیامبر پر است از لحظاتی که جبهه اسلام به لحاظ کمی و کمبود تجهیزات، بر سپاه های پرشمار و مجهز پیروز شد. مرور این نبردها می گوید همیشه «منطق اعداد» تعیین کننده پیروزی نیست.
«محمد از قلب ها وارد می شود نه از دیوارها و این پیروزی جاودانه است.» شاید این دیالوگ پایانی از فیلم «محمد رسول الله» ساخته مصطفی عقاد یک نسخه و قاعده همیشگی برای انتهای همه مبارزات قومی است که افتخار گفتن شهادتین را داشته اند و دنیا آنها را به نام امت اسلامی می شناسد. پیامبری که اولین نماز جماعتش تنها با امیرالمومنین علی بن ابی طالب مقابل السلام و خدیجه سلام الله علیها اقامه شد؛ ولی حال پیروانی قریب به ۲ میلیارد نفر در جهان دارد.
اگر نگاهی به تاریخ جنگ های پیامبر بیندازید به یک نکته ثابت خواهید رسید آن هم این که جبهه اسلام همیشه روی کاغذ و در مقابل دشمن رو به رو به لحاظ قوای نظامی و انسانی دست پایین را داشته، اما با اینحال سر انجام او فاتح پیروزی جاودانه در میدان نبرد بوده؛ اتفاقی که مصداق بارز این آیه است «چه بسا گروهی اندک بر بسیاران غلبه کردند.» قاعده محکمی که می گوید حزب خدا همیشه برنده است، هرچند که در ظاهر کمتر و پایین تر باشد. نسخه ای که از ۱۴۰۰ سال پیش تا به الان بشکل های مختلفی در تاریخ جبهه اسلام و مقاومت تکرار شده، گاهی در جنگ بدر، گاهی در قیام عاشورا و گاهی در ۸ سال دفاع مقدس کشور خودمان.
به همین بهانه با شروع هفته وحدت و سالروز میلاد پیامبر اسلام صلّی الله مقابل و آله در روزهایی که باردیگر نگاه ها به شخصیت و سیره ایشان جلب می شود، بین همه خاصیت های شخصیتی پیامبر نگاهی به حضور حضرت در میدان های سخت نبرد انداختیم. نبردهایی که به ظاهر هیچ تناسبی میان توان مسلمانان و دشمنانشان وجود نداشت، اما در نهایت ورق تاریخ به سود جبهه اسلام برگشت. تاریخی که با هربار تکرار شدنش به ما می گوید خدا در همه جا و در همه زمان بزرگ تر است. بزرگ تر و قویتر از همه سربازها، توپ ها، تانک ها و موشک ها… حالا چه در مقابل لشکر ۱۴۰۰ ساله ابوسفیان چه در مقابل هواپیماهای و جنگنده های پرهیاهوی آمریکا و رژیم اسرائیل.
بدر؛ ۳۰۰ نفر مقابل هزار نفر
این الگو تازه نیست. تاریخ اسلام پر است از همین تجربه ها؛ جایی که مسلمانان در مقابل دشمنانی ایستادند که چند برابرشان نیرو و سلاح داشتند، اما با تدبیر پیامبر و ایمان یارانش نتیجه متفاوت شد. بدر نخستین میدان بزرگ مسلمانان بود؛ نقطه ای که هم سرنوشت سیاسی اسلام روشن می شد و هم جایگاه پیامبر در بین مردم. سپاه اسلام تنها ۳۱۳ نفر نیرو داشت؛ بدون زره، بدون شمشیر کافی و بدون اسب های جنگی در مقابل، قریش نزدیک ۱۰۰۰ نفر جنگجوی مجهز را به میدان آورده بود؛ با اسب، شتر، زره و تجربه نظامی. منطق آن روز یک چیز می اظهار داشت: «این جنگ نابرابر، شکست قطعی مسلمانان است.» اما پیامبر صلی الله مقابل و آله با تدبیر خاص خود نیروها را آرایش داد. شب پیش از جنگ، یارانش را به آرامش و دعا دعوت کرد. نتیجه، شکست سنگین قریش بود. پیروزی بدر فراتر از یک جنگ ساده بود؛ مسلمانان در نگاه همه قبایل عرب به یک قدرت واقعی تبدیل شدند. این نبرد نشان داد که همیشه محاسبات انسانی و عددی تعیین کننده نیست.
پیروزی با خندق پس از شکست در احد
در احد، مسلمانان ۷۰۰ نفر بودند و دشمن 3000 نفر. پیروزی در ابتدا نزدیک بود، اما حضور منافقین، شایعه سازی در رابطه با قتل پیامبر و ترک دستور ایشان سبب شد مسلمانان طعم تلخ شکست را تجربه کنند؛ اما شکستی که مقدمه یک پیروزی در جنگ های بعدی بود. نبرد بعدی جنگ خندق یا همان جنگ احزاب بود. دشمنان اسلام ترتیب یک ائتلاف بزرگ ۱۰ هزار نفری از قبایل را داده بودند که با آن مدینه را محاصره کنند. در این نبرد هم تعداد یاران پیامبر کمتر بود. چیزی حدود 3000 نفر! در همین زمان پیشنهاد سلمان فارسی کارساز و اطراف شهر خندقی عمیق کنده شد؛ تاکتیکی که دشمن به آن آشنا نبود و در نهایت سبب شد که هفته ها سپاه مشرکان در پشت خندق معطل باقی بماند تا سر انجام با وزش تندبادی که خدا برای سپاه دشمن مقدر کرد، زمین گیر شوند تا جایی که خداوند در آیه ۹ سوره احزاب می فرماید: ««ای کسانیکه ایمان آورده اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید در آن هنگام که لشکرهایی (عظیم) به سراغ شما آمدند، ولی ما باد و طوفان سختی بر آنان فرستادیم و لشکریانی که آنها را نمی دیدید (و به این وسیله آنها را در هم شکستیم) و خداوند همیشه به آن چه انجام می دهید بینا بوده است»
دژهایی که یکی یکی فرو ریختند
احتمالاً شما هم رجزخوانی های امروز ایرانیها در مقابل رژیم صهیونیستی را با شعار «خیبر، خیبر یا صهیون!» زیاد شنیده اید. شعار پیروزمندانه ای که به اندازه ۱۴۰۰ سال پیشینه با خود به همراه دارد. فتح خیبر بعد از صلح حدیبیه رخ داد و علت اصلی آن هم، تضمین امنیت مدینه و از بین بردن تهدیدات احتمالی از طرف دژهای مسلح یهودیان بود. از سوی دیگر مردم یهودی مذهبی که در منطقه خیبر زندگی می کردند، گروهی از یهودیان فتنه جوی مدینه را در منطقه خودشان پناه داده و با دیگر دشمنان اسلام همکاری و همراهی می کردند.
برای همین سال هفتم هجری، مسلمانان به سمت خیبر رفتند؛ سرزمینی با قلعه های مستحکم و ذخایر غذایی فراوان. حدود ۱۶۰۰ مسلمان در مقابل نیروهایی پنهان در برج و بارو قرار گرفتند. پیامبر دژها را تک تک محاصره کرد تا توان دشمن تحلیل رود. در آخرین مرحله، پرچم را به دست حضرت علی مقابل السلام سپرد. او دروازه آهنین قلعه را فتح کرد و سر انجام خیبر سقوط کرد. این پیروزی امنیت شمال مدینه را تضمین نمود و غنایم زیادی نصیب مسلمانان شد.
فتح مکه یک پیروزی شکوهمندانه بدون خون
سرانجام سال هشتم هجری، سپاه ۱۰ هزار نفری اسلام بسمت مکه حرکت کرد. قریش که زمانی دشمنی سختی با مسلمانان داشت، دیگر توان مقاومتی در خود نمی دید و تسلیم شد. بدنبال این اتفاق هم پیامبر اسلام با بخشش و عفو بزرگان قریش وارد شهر شد. فتح مکه بدون جنگ و خونریزی حکم پایان برای یک دشمنی دیرینه بود و اسلام را در سرتاسر عربستان تثبیت کرد. پایانی که از یک حقیقت ازلی و ابدی حرف می زد: مسلمانان در بیشتر نبردها با ضعف قوای تسلیحاتی و ادوات نظامی وارد میدان شدند، اما ایمان کار خودش را می کرد و رهبری پیامبر و تدبیر بهنگام ورق جنگ را برمی گرداند. این روایت تاریخی، الهام بخش امروز هم هست؛ جایی که پیروزی همیشه در منطق اعداد خلاصه نمی شود؛ چون همیشه خدا بزرگ تر است، بزرگ تر از تمام ترس ها و همه جنگ ها.
نسخه ای که از ۱۴۰۰ سال پیش تا به هم اکنون بشکل های مختلفی در تاریخ جبهه اسلام و مقاومت تکرار شده، گاهی در جنگ بدر، گاهی در قیام عاشورا و گاهی در ۸ سال دفاع مقدس کشور خودمان.
به همین بهانه با شروع هفته وحدت و سالروز میلاد پیامبر اسلام صلّی الله مقابل و آله در روزهایی که بار دیگر نگاه ها به شخصیت و سیره ایشان جلب می شود، بین همه خاصیت های شخصیتی پیامبر نگاهی به حضور حضرت در میدان های سخت نبرد انداختیم. نعمت خدا را بر خود به یاد آورید در آن هنگام که لشکرهایی (عظیم) به سراغ شما آمدند، ولی ما باد و طوفان سختی بر آنان فرستادیم و لشکریانی که آنها را نمی دیدید (و به این وسیله آنها را در هم شکستیم) و خداوند همیشه به آنچه انجام می دهید بینا بوده است
احتمالاً شما هم رجزخوانی های امروز ایرانیها در مقابل رژیم صهیونیستی را با شعار خیبر، خیبر یا صهیون! فتح خیبر پس از صلح حدیبیه رخ داد و علت اصلی آن هم، تضمین امنیت مدینه و از بین بردن تهدیدات احتمالی از سوی دژهای مسلح یهودیان بود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب