تاثیر سطح تحصیلات بر رابطه زوجین
جوان بین: نتایج یك پژوهش نشان داده است زوجین با سطوح تحصیلی همسان، از شیوه های كارآمدی برای ابراز احساس بهره برده و ارتباط سازنده تری نسبت به زوجین با سطح تحصیلی غیرهمسان دارند.
به گزارش جوان بین به نقل از ایسنا، ارتباط اعضای خانواده، بعنوان مهم ترین نهاد اجتماعی كه بر پایه ازدواج بنا شده است، در شكل گیری نگرش ها و بازخوردهای اجتماعی آمادگی و توسعه مهارت های اجتماعی اعضای خانواده نقش بسیار مهمی دارد. در رابطه بین افراد، یكی از مؤلفه های مهم سازگاری است كه به صورت تمایل به برقراری ارتباط هر موجود زنده با وضعیت موجود با محیط موجود تعریف می شود. بطور اخص یكی از زمینه های سازگاری در زندگی انسان، سازگاری زناشویی است. ثبات و سازگاری زناشویی یكی از ملاك های موفقیت تعامل زوجین است. پژوهشگران در مقاله ای با عنوان «بررسی سازگاری زناشویی و عملكرد ازدواج برمبنای میزان تفاوت سطح تحصیلی در زوجین» به بررسی تفاوت سطح تحصیل بر روابط زوجین پرداختند.
در پژوهشی كه فاطمه شجاعی؛ دانش آموخته كارشناسی ارشد مشاوره دانشگاه اصفهان، رضوان السادات جزایری؛ استادیار گروه مشاوره خانواده دانشگاه اصفهان، سید احمد احمدی؛ استاد گروه مشاوره خانواده دانشگاه اصفهان و مریم السادات فاتحی زاده؛ دانشیار گروه مشاوره خانواده دانشگاه اصفهان، انجام داده اند، آمده است: «علاوه بر رضایت زناشویی بالا و عملكرد مطلوب خانواده كه از عوامل شكل گیری یك ازدواج موفق است، عوامل دیگری نیز در این راستا دارای اهمیت هستند. همچون این عوامل، میزان توافق زوجین در حوزه های مختلف همچون میزان تحصیلات است، برای اینكه دانش آموخته به سبب فراگیری علمی در زمینه های گوناگون و كسب آگاهی های بیشتر، دارای این خصوصیت است كه فرد را از انجام و یا بروز رفتارهای نامناسب باز می دارد و علاوه بر این، تعیین كننده جایگاه فرد در جامعه است.»
در این مقاله آمده است: «این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بوده و برای جمع آوری داده های پژوهش از شیوه كمی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل كلیه زوجین ساكن در شهر اصفهان در تمام سطوح تحصیلی در سال ۱۳۹۶ بود كه به سه گروه مختلف تقسیم شدند. ۱- مرد دارای تحصیلات عالی است و زن تحصیلات كمتری دارد، ۲- زن دارای تحصیلات عالی است و مرد تحصیلات كمتری دارد، ۳- هر دو از یك سطح تحصیلی برخوردار می باشند.»
در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. بدین جهت ابتدا از بین نواحی شهر اصفهان، به صورت تصادفی پنج ناحیه برگزیده شد. سپس از بین فرهنگسراهای موجود در مناطق برگزیده به صورت تصادفی به یك فرهنگسرا در هر ناحیه بازگشت شد و از بین زوجین بازگشت كننده در كارگاه های زوجی در حال اجرا در فرهنگسراها، با عنایت به نیاز هر گروه درخواست مشاركت كرده و پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش توسط نمونه ی موردنظر تكمیل شد. برای هر گروه اندازه نمونه به میزان ۲۰ زوج یعنی تعداد ۴۰ نفر به ازای هر گروه منظور شد؛ كه در مجموع سه گروه مورد پژوهش، حجم نمونه ۱۲۰ نفر (۶۰ مرد و ۶۰ زن) انتخاب شدند.
در بخش دیگری از این مطالعه آمده است: «سازگاری زناشویی زوجین در گروهی كه میزان تحصیلات مرد نسبت به زن بالاتر بود، نسبت به گروه های زوجی دیگر بالاتر است. با عنایت به اینكه سازگاری زناشویی از زمینه های فرهنگی تأثیر می پذیرد، می توان در تبیین نتایج این پژوهش چنین بیان كرد كه طی نسل های متوالی در جامعه ایرانی این وضعیت متعارف و معمول بوده است كه عموماً امكان دست یابی به میزان تحصیلات بالاتر برای مردان بیشتر بوده و در نتیجه دستیابی به میزان تحصیلات بالاتر، امكان رسیدن به زمینه های اشتغال بیشتر و هم چنین رشد اقتصادی و مالی و درآمد بالاتر، رسیدگی غنی تر به نیازهای اقتصادی خانواده و قدرت تصمیم گیری بیشتر فراهم می شود.»
پژوهشگران در این پژوهش می گویند: «زوجین با سطوح تحصیلی همسان، از شیوه های كارآمدی برای ابراز احساس بهره برده و ارتباط سازنده تری نسبت به سایر گروه های پژوهشی دارند. هم چنین عملكرد این زوجین در ارتباط با اقتصاد و مسائل مالی كیفیت بالاتری نسبت به زوجین با تحصیلات بالاتر مرد نسبت به زن و زوجین با تحصیلات بالاتر زن از مرد، دارد.»
در این مقاله آمده است: «محدودیت در تعمیم نتایج این مطالعه به فرهنگ های دیگر، به واسطه تأثیر احتمالی تفاوت های فرهنگی در نحوه برخورد با تفاوت یا تشابه میزان تحصیلات همسران لازم است مد نظر قرار بگیرد.»
این پژوهش در سی وهشتمین شماره دوره دهم فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی انتشار یافته است.
منبع: جوان بین
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب