اختصاصی جوان بین؛
سینمای هند به آدم های فقیر رویا می فروشد
به گزارش جوان بین، عضو صنف تهیه کنندگان سینمای بالیوود اظهار داشت: سینمای هند به آدم هایی که در رده های اقتصادی ضعیف قرار دارند رؤیا می فروشد و این خرید و تماشای رؤیا می تواند برای بسیاری انگیزه حرکت و پیشرفت باشد؛ امروز زدوخوردها در سینمای هند منطقی تر شده است
بهروز چاهِل در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح ماهیت صنف تهیه کنندگان سینمای بالیوود بیان کرد: وقتی یک تولید سینمایی دارید هم از نظر محلهای تولید و هم مجوزهایی که صادر می شود نیاز به یک صنف دارید؛ در پروسه تولید یک فیلم هر نیازی که وجود داشته باشد از طرف این سندیکا و صنف حمایت صورت می گیرد و اگر خدایی ناکرده مشکلی بین تیمی که کار می کنند پیش بیاید این صنف مانند حکم ورود می کند.
وی افزود: من با هر دو طرف (ایران و هند) کار می کنم و در بیشتر کارهایی که بین ایران و هندوستان انجام شده است حضور داشته ام و از نخستین کارها که آقای سلحشور قصد انجام داشت و از هند مجوز گرفت تا فیلم سلام بمبئی و هماهنگی بین بالیوود و ایران و حتی بازیگران را انجام داده ام.
سینمای هند متمرکز بر گیشه است
این هنرپیشه هندی- ایرانی در پاسخ به این پرسش که چرا تولیدات سینمای هند را در رویدادهای بزرگی چون - جشنواره ونیز که بتازگی انجام شد - نمی بینیم، گفت: سه سال شیوع ویروس کرونا تأثیر بزرگی در سینمای هند داشته است.
وی اضافه کرد: هند مملکتی است که زبان های مختلفی در آن رایج است. شمال هند (سینمای پنجاب) مرکز هند (بالیوود) و جنوب هند جغرافیای فیلم سازی در این کشور است که روی هم این سه جغرافیا روزی ۶ فیلم تولید می کنند. چیزی حدود ۹۰۰ شبکه ماهواره ای در هند داریم و ۴۶ پلت فرم خانگی (OTT) و بیش از ۱۰ هزار سالن سینما. این اعداد به خودی خود نشان می دهند که سینما چگونه به عنوان یک صنعت در هند مشغول به کار است و آورده مالی بسیار بالایی دارد.
بازیگر فیلم سینمایی سلام بمبئی (قربان محمدپور ۱۳۹۴) اشاره کرد: اینکه امسال در ونیز فیلمی نداشته ایم را می توان اینگونه توضیح داد که این سینما بیشتر روی گیشه متمرکز است و بااینکه رفته رفته بیشتر به سمت فیلم های هنری (آرت) آمده است؛ اما گیشه خودش را مهم تر فرض کرده و بطور قطع کرونا هم در این روند بی تأثیر نبوده است.
وی اظهار داشت: سینمای هند تولیدات هنری را آغاز نموده و تصور می کنم در آینده خیلی نزدیک بتوانند به هدفی که قبلاً دنبال می کرده اند، برسند.
تولید در سینمای هند هزینه بسیار زیادی دارد
هنرپیشه فیلم سینمایی زبان مادری (قربان محمدپور ۱۳۹۰) در پاسخ به این پرسش که فیلم سینمایی «میلیونر زاغه نشین» یک نقطه عطف در سینمای هند بود؛ فیلمی که جدا از فانتزی های مرسوم سینمای هند تصویری واقع گرایانه از زندگی در این کشور را به تصویر می کشید و با اقبال جهانی هم مواجه شد؛ بنظر می رسد سینمای هند بعد از تغیر موضع باردیگر به سمت جنسی از سینمای غیرواقع گرایانه برگشته است؛ سینمایی که انگار خودش مخاطب خودش است، بیان کرد: مردم هند فضای فانتزی را بسیار می پسندند و چون این را می پسندند تولید چنین آثاری می تواند گیشه داغی را رقم بزند؛ اگر فیلمی در هند با آن تعداد سالن سینمایی که قبل تر به آن اشاره کردم موفق شود، تصور کنید که چه فروش بزرگی را تجربه می کند.
وی افزود: البته سینمای هند حتی با همین فضای فانتزی هم مشتریان خودش را در کشورهای دیگر و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دارد و اخیراً در کشورهای اروپایی و آلمان هم مشتریانی را جذب کرده است. حتی در منطقه هم پاکستان، افغانستان و ایران کشورهای دوستی هستند که این سینما مشتریانی در آنها دارد.
چاهل گفت: تهیه کننده و کارگردان میلیونر زاغه نشین یک انگلیسی بود و اتفاقی که افتاد این بود که پس از ساخت این فیلم احساس شد که آرت فیلم ها می توانند موفق باشند بنا بر این امیرخان این راه را دنبال کرد و ایشان و دنبال کنندگانشان فیلم هایی واقع گرایانه ای را ساختند. دوستان دیگری هم بودند که فیلم هایی چون صورتی (pink) را تولید کردند که در مورد مشکلات مختلف جامعه هند صحبت کردند و آثاری موفق هم بودند؛ یعنی آثاری نبودند که فروش نروند و این امتحانی بود در این جهت که سینمای هند و فیلم های هندی با مضامینی این چنینی هم می توانند موفق باشند.
این تهیه کننده سینما افزود: نباید فراموش کرد که تولید در سینمای هند هزینه بسیار زیادی دارد؛ لوکیشن های موسیقی که در کشورهای مختلف گرفته می شود و فیلم برداری آن چیزی حدود ۳ ماه طول می کشد و بیگ پروداکشن است که باید هزینه خودش را برگرداند.
وی اضافه کرد: براین اساس موافق این عقب گشت نیستم. فیلم های اخیر را نباید با دهه ۶۰ مقایسه کرد. در بیست سال قبل فیلم های تولید شده محتوای پخته ای نداشته و انتظار امروز را برآورده نمی کرده است؛ اما امروز سینمای هند رفته رفته بهتر شده است.
ضعف فیلمنامه همیشه در سینمای هند وجود داشته است
هنرپیشه فیلم سینمایی دعوت (ابراهیم حاتمی کیا ۱۳۸۷) گفت: ضعف فیلمنامه همیشه در سینمای هند وجود داشته است و این ضعف آهسته آهسته بهبودیافته چنان که شاهد می باشیم که فیلم نامه های خوبی نوشته می شود و بیرون می آید.
چاهل افزود: هند ویترین خوبی دارد و هرآنچه می سازد مخاطب خاص خودش را دارد. همه آدم ها در هند یک گوشی در دستشان است و دائماً درحال تماشای فیلم هستند و حتی زمانی که سوار قطار و وسایل نقلیه عمومی هستند هم درحال تماشای فیلم اند یعنی برعکس جاهای دیگر که مردم در فضاهای عمومی کتاب می خوانند این مردم فیلم می بینند و این علاقه بسیار آنان را به فیلم نشان میدهد. بنا بر این فیلم های هندی حتی اگر از دید خارج از هند ضعف داشته باشد مشتری خودشان را در داخل هند خواهد داشت و با تعداد جمعیتی که هند دارد و علاقمندانی که در هند هست و این سینما را دوست دارند، تولیدات این سینما از طرف جمعیت بسیار زیادی دیده می شود.
وی اشاره کرد: سینمای ایران سینمای بسیار موفقی است و در دو دهه گذشته در جشنواره های بسیار معتبری کاندیدای جوایز معتبر شده است براین اساس اگر تولیدات مشترک ایران و هند افزایش یابد، خروجی آن می تواند موفقیت بالقوه بسیاری را برانگیزد. چون هند از نظر کمیت تولید فیلم از آمریکا هم بالاتر است و این کمک می نماید که فیلم های مشترک امکان دیده شدن بیشتری داشته باشند.
امروز زدوخوردها در سینمای هند منطقی تر شده است
هنرپیشه سریال تلویزیونی آشپزباشی (محمدرضا هنرمند ۱۳۸۸) در پاسخ به این پرسش که سینمای هند در همه ژانرها بسیار فانتزی است و انگار فاصله بسیاری با واقعیت دارد؛ (مثلاً زدوخوردهایی که بعضاً در این فیلم ها می بینیم نه فقط واقعی که بعضاً خنده دار هستند) چنین فضایی چگونه در میان مردم هندوستان مقبول است، اشاره کرد: البته امروز این زد و خوردها منطقی تر شده است.
تهیه کننده نخستین کنسرت بالیوود در ایران افزود: جمعیت هند بسیار زیاد است و براین اساس همه نمی توانند در یک سطح و رده اقتصادی باشند. بنا بر این سینمای هند به آدم هایی که در رده های اقتصادی ضعیف قرار دارند رؤیا می فروشد و این خرید و تماشای رؤیا می تواند برای بسیاری انگیزه حرکت و پیشرفت باشد.
چاهل اظهار داشت: در نتیجه من این فضاهای غیرواقعی ترسیم شده در فیلم ها را نه ضعف که رؤیا فروشی می دانم. اصل سینما هم چیز ورای این نیست. اینکه به آدم ها رؤیا می فروشد و برای ساعاتی فرد را از دنیا واقعی جدا می کند و بجای دیگری می برد.
هنرپیشه سریال تلویزیونی گمشده (راما قویدل ۱۳۸۹) در پاسخ به این پرسش آن گونه که در سینمای هند تصویر می شود افراد به آسانی می توانند طبقه اجتماعی خودرا عوض کنند؛ اما حقیقت جامعه هند و کاست هایی که از قدیم وجود داشته بسیار قدرتمند هستند؛ این سینما تا چه حد بازتاب حقایق است، بیان کرد: امروز نمونه های بسیار زیادی دیده ام را که از محروم ترین مناطق هند به شهرها آمده اند و شاید ابتدا بسیاری چیزها برایشان رؤیا بوده است؛ اما بعد از آن به رؤیاهایشان رسیده اند و زندگی خانواده شان را تغییر داده اند.
وی اضافه کرد: حتی همین بازیگران مطرح امروز هند که جزو درجه یک های سینمای بالیوود هستند چنین پیشینه ای دارند؛ قبلاً سینمای هند دست عده ای خاص بود؛ اما امروز دست مسلمانان است: شاهرخ خان، امیرخان و سلمان خان. شاهرخ خان یکی از همین افرادی است که از یک طبقه محروم و پایین آمده است و امروز یکی از موفق ترین و ثروتمندترین آدم های هند است.
به گزارش جوان بین به نقل از خبرگزاری ایرنا، بهروز چاهل بازیگر سینما و تلویزیون (اهل پنجاب هندوستان) هنرپیشه ایی هندی-ایرانی است. چاهل بازیگر، تهیه کننده و عضو صنف تهیه کنندگان سینمای بالیوود است. شاید یکی از مهم ترین بخش های بیوگرافی بهروز چاهل بازی در فیلم زبان مادری بوده است. او تا کنون در فیلم های سلام بمبئی، زبان مادری و دعوت و سریال های مثل من، مثل تو، خاطرات مرد ناتمام، گمشده، آشپز باشی و پاییزان بازی کرده است.
چاهل همین طور در تله فیلم های ماه شب چهلم، جنگ جوان و شانس کور حضور داشته است. از افتخارات این هنرمند می توان به کسب لوح تقدیر برای نقش آفرینی در فیلم سینمایی زبان مادری و تقدیر برای نقش آفرینی در فیلم سینمایی سلام بمبئی اشاره نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب