سرخاب و سفیداب دوران نوجوانی
به گزارش جوان بین، یک روانشناس، با اشاره به آرایش دختران و پسران نوجوان در قالب آرایش مو و صورت و حتی داشتن میزی مخصوص اینکار در اتاق خود اظهار داشت: گاهی برخی نوجوانان در اتاق خود میزی برای آرایش دارند و به اقتضای سن دوست دارند آرایش کنند، اما نباید فراموش کرد که میز آرایش نوجوان نباید از میز تحریر آنها بزرگتر شود.
شبنم طلوعی در گفت و گو با ایسنا، به بررسی روانشناختی آرایش نوجوانان پرداخت و اظهار داشت: آرایش دختر و پسر در قالب آرایش چهره، مو، نحوه پوشش لباس و حتی خودنمایی تعریف می شود و چه بسا پسران نوجوان در این آرایش پیشرو تر از دختران نوجوان باشند اما نباید فراموش کرد که میز آرایش نوجوان نباید از میز تحریر او بزرگتر باشد.
وی با اعلان اینکه علت آرایش در نوجوانان و شدت و غلظت آن به درک و تصوری که نوجوان نسبت به خود دارد باز می گردد، اشاره کرد: درحقیقت آرایش کردن یک رفتار بیرونی است. در بعضی موارد وقتی نوجوان احساس خوبی نسبت به خود ندارد و می خواهد جلب توجه کند، رفتاری نظیر آرایش غلیظ و یا پوشیدن لباس نا مناسب از خود نشان میدهد.
این روانشناس، نبود "اعتماد به نفس واقعی" را منشاء نداشتن تصویر و احساس خوب نسبت به خود در دوران نوجوانی دانست و توضیح داد: اعتماد به نفس غیر واقعی یعنی اعتماد به نفس سطحی، بدون عمق و ظاهری که منجر به داشتن خودپنداره کاذب در نوجوان می شود. متاسفانه گاهی والدین نوجوانان را به سمت این اعتماد به نفس غیر واقعی سوق می دهند و نهایتاً یا نوجوان گرفتار "خودپنداره کاذب مثبت" و یا "خود پنداره کاذب منفی" می شود.
بگفته طلوعی، در "خودپنداره کاذب مثبت"، از آنجائیکه فرد بیش از اندازه مورد توجه و تشویق دیگران قرار گرفته، گرفتار "خودشیفتگی" و در "خودپنداره کاذب منفی" به سبب مورد تحقیر واقع شدن، فرد گرفتار حس حقارت و گناه می شود.
وی با تأکید بر این که نوجوان تنها قربانی اعتماد به نفس کاذب منفی و حتی مثبت است، اضافه کرد: گاهی نوجوانانی که اعتماد به نفس پایینی دارند تلاش می کنند با بروز رفتارهای خارج از عرف به والدین و دیگران ثابت کنند که "می توانند".
این روانشناس در عین حال بیان کرد که گرایش به زیبایی در تمام انسان ها وجود دارد و تنها زمانی که این گرایش از الگوی متعارف خانواده، جامعه و مدرسه بیرون رود، لطمه زا خواهد بود.
طلوعی معتقد است: آرایش نوجوان بطوریکه خارج از الگوی جامعه باشد، نگران کننده است. از طرف دیگر آنچه اهمیت دارد نحوه مواجهه والدین با این رفتار نوجوان است. والدینی ناآگاه نسبت به شیوه رفتار با نوجوان، نباید مستقیم وارد عمل و رفتار با نوجوان شوند چونکه با روشی غلط می توانند روند اصلاح رفتار فرزند خودرا کند تر کنند.
این روانشناس با اعلان اینکه افراد در دوران نوجوانی بدنبال هویت یابی و پیرو گروه همسالان هستند، خاظر نشان کرد: گاهی نوجوانان دوستان خودرا به آرایش کردن سوق می دهند و آرایش کردن یک نوجوان الگویی برای دیگری می شود. در این میان آنچه مهمست توانایی والدین در "فرزندپروری" است. والدین باید نسبت به اهمیت فنون فرزندپروری آگاه شوند و بدانند دستورالعمل رفتار درست با فرزند آموختنی است.
به گفته ی ایشان، گرچه تمایل به خودنمایی در نوجوانی طبیعی است اما این خودنمایی می تواند با هرچیزی غیر از آرایش کردن بروز کند و وظیفه والدین در این بین، هدایت درست نوجوان است.
طلوعی در انتهای سخنان خود با تأکید بر این که والدین باید مفهوم "آرایش" را از "جسم" به "روان" نوجوان سوق دهند، اظهار داشت: والدین باید نوجوان را تشویق کنند تا بار مثبت روان خودرا بوسیله شرکت در کلاس های آموزشی و مهارتی و غیره زیاد کند. اینطور نوجوان در راه ارتقای روان، مهارت و دانش خود، احساس ارزشمندی کرده و اساسا این حس ارزشمندی و زیباییِ درونی نهایتاً از روان به جسم او نیز منتقل می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب