مداخله روانشناختی در زوجین نابارور لازم است؟
یک روانشناس سلامت، ˮروان درمانیˮ را همچون اصلی ترین مداخله ها برای درمان آثار ناباروری بر روی زوجین نابارور دانست و اظهار داشت: در حالت ایده آل، جهت کمک به رفع آثار روانی ناباروری بر روی بیماران، باید عرضه خدمات مشاوره پیش از شروع هر گونه مداخله پزشکی آغاز شود.
نرگس حسینی نیا در گفتگو با ایسنا، با اشاره به تعریف سازمان بهداشت جهانی از ناباروری و با اشاره به اینکه مطابق با این تعریف عدم موفقیت در باروری به دنبال یک دوره تلاش ۱۲ ماهه برای آبستن شدن، "ناباروری" تلقی می شود، درباره آثار روانشناختی "ناباروری" بر زوجین نابارور اظهار نمود: پریشانی روانی، افسردگی، اضطراب، اختلال عملکرد جنسی، بی میلی زناشویی، کاهش اعتماد به نفس، کاهش بهزیستی و کیفیت زندگی همچون مشکلات روانشناختی در زوجین نابارور است که از زمان تشخیص و مواجهه با ناباروری طی فرآیند درمان و حتی بعد از تولد فرزند در این زوجین دیده می شود.
وی تعجب، شوک، انکار، خشم، ناامیدی، افسردگی، از دست دادن عزت نفس و اعتماد به نفس، سوگ و از دست دادن حس کنترل عمومی را همچون واکنش های معمول زوجین نسبت به ناباروری عنوان نمود و رابطه بین ناباروری و استرس روانی را "دو سویه" دانست و اضافه کرد: از یک سو زوجین نابارور در مقایسه با زوجین سالم و عادی در معرض استرس و خطر بیشتری برای مبتلا شدن به اختلالات روانی قرار دارند و از طرفی سطوح بالای پریشانی روانی بعنوان یکی از علل افزایش ناباروری نشان داده شده است.
این روانشناس سلامت درباره چرایی پنهان کردن احساسات، عقاید و باورها از جانب اغلب زوجین نابارور، خاطرنشان کرد: ناباروری هنوز یک تابو تلقی می شود، ازاین رو امکان دارد زوجین نابارور در معرض فشار اجتماعی قرار گیرند و ازاین رو اغلب احساسات، عقاید و باورهای خویش را پنهان می کنند. گاها امکان دارد اعضای خانواده یا دوستان بعد از اطلاع از مشکل این زوجین نظرات و پیشنهادات معناداری عرضه کنند که سبب ناراحتی بیشتر آنها شود. در نتیجه امکان کاهش تعاملات اجتماعی در زوجینی که مشکلات ناباروری دارند هم پیشبینی پذیر است.
حسینی نیا با اشاره به اینکه "حمایت اجتماعی" یکی از اثرگذارترین مولفه ها در سلامت روانی و سازگاری با ناباروری در زوجین نابارور به حساب می آید، این را هم اظهار داشت که به دنبال عدم حمایت اجتماعی، زوجین نابارور احساس انزوای بیشتر را تجربه خواهند کرد.
به نقل از ایشان، علاوه بر عوارض روانشناختی ناشی از ناباروری برای زوجین نابارور، مجموعه ای از عوارض جانبی دیگر ناشی از هورمون ها و داروهای مورد استفاده برای درمان ناباروری هم می تواند زندگی زوجین نابارور را تحت الشعاع قرار دهد.
این روانشناس با ذکر مثالی افزود: بعضی از داروها که اغلب به علت بهبود تخمک گذاری و افزایش تولید اسپرم به زوجین نابارور تجویز می شوند، می توانند منجر به ایجاد اضطراب، وقفه در خواب و... شوند. حتی سایر داروهای ناباروری هم امکان دارد سبب ایجاد مشکلاتی مانند افسردگی، شیدایی، تحریک پذیری و مشکل در تمرکز شوند. از طرفی زوجینی که جهت درمان ناباروری از تخمک یا اسپرم، جنین اهدایی و یا رحم جایگزین استفاده می نمایند، در دوران حاملگی و حتی بعد از به دنیا آمدن فرزندشان فشارهای هیجانی و عاطفی بیشتری را تجربه می کنند.
وی با یادآوری این که در حالت ایده آل، مشاوره باید پیش از شروع هر گونه مداخله پزشکی جهت کمک به درمان ناباروری بیماران آغاز شود، تصریح کرد: با این وجود مداخله روانشناختی در هر قسمتی از فرایند ناباروری که صورت گیرد بازهم می تواند کمک کننده و اثرگذار باشد چونکه امکان دارد زوجین نابارور با تمرکز بیش از اندازه بر نتیجه درمان، فرآیند درمان ناباروری را با اضطراب، استرس و پریشانی روانی طی کنند که در بعضی موارد می تواند اثرات درمان پزشکی را کاهش داده و یا با مشکل مواجه کند.
حسینی نیا در انتهای سخنان خود با تکیه بر اهمیت مداخله روانشناختی در درمان ناباروری، خاطرنشان کرد: سازش با ناباروری، مدیریت و مواجهه درست با هیجان های ناشی از ناباروری یا درمان آن، شفقت به خود، استفاده از مهارت های بهینه در رابطه زوجین، کسب حمایت اجتماعی مناسب همچون مواردی هستند که در مداخلات روانشناختی توسط روانشناسان متخصص در این عرصه استفاده می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب